E. Hauser - "Wieczna gra"

[Gunnar]

"Rodziców wezwano do niego do szpitala."
Tu proponujesz skreślić "do niego". Po prostu skracasz tekst, bo uważasz, że i tak zrozumiałe jest, że do niego. Jednak nic złego nie ma w pozostawieniu tej frazy: tak brzmi bliżej do oryginału, precyzyjniej, zrozumialej, a przy okazji też bliżej do mojego stylu.

Po prostu kiepsko to  brzmi.

"I pierwsze, co im powiedział, było:"
Tu proponujesz napisać "pierwszym" zamiast "pierwsze". Ciekawe zagadnienie. W ogóle, jeśli słowo "było" bezpośrednio kieruje przymiotnikiem, to ten przymiotnik powinien być w mianowniku. Jeśli postrzegamy go jako podmiot i uważamy, że to on kieruje słowem "było", to tym bardziej powinien być w mianowniku. Ale, być może, zmienia sytuację ten fakt, że oprócz słowa "pierwsze" jest podrzędne zdanie "co im powiedział"; być może, ono niby wykonuje rolę rzeczownika i dlatego wymaga narzędnika? Sprawdziłem liczbę analogicznych fraz znajdowanych przez Google. Rozsądna dla porównywań ilość wyników wyszła dla ciągów "pierwsze co zrobił było" i "pierwszym co zrobił było". Z mianownikiem jest 436 wyników, a z narzędnikiem tylko 293. Dlatego wolę pozostawić z mianownikiem, jeżeli nie poznam jakichś kolejnych argumentów.

O to właśnie chodzi.

Tam, gdzie proponujesz poprawki jako warianty, wolę pozostawić jak było, bo tak jest bliżej do oryginału. Spodziewam się, że o zniesieniu służby przez nie Herkulesa, to też tylko wariant, a nie mocne zalecenie. Przynajmniej zupełnie nie chce mi się pisać Herkules zamiast Herakles. Nie należy mylić mitologii greckiej z tą rzymską. 

Wariant imienia herosa nie ma znaczenia. Najbardziej rażącym słowem w tamtym zdaniu było "według". Ale nie jest to błąd.