Sposób ożywienia VA.

[Gunnar]

Przeczytałem cały temat

Tam każda nowa osoba, nim zamieści utwór winien wpierw napisać +- 20, w miarę sensownych postów. 
Nie chodzi o krótki post typu "Fajne", "Głupie" itp., ale o merytoryczne uzasadnienie tych opinii.
(...)
A jeśli nam wiedzie się obecnie gorzej to niech będzie to wymóg mniejszej ilości postów niż w tamtym FM - 5? 10?

Myślę, że można by było coś takiego wprowadzić, z limitem np. 5 komentarzy.

Nie posiadamy czegoś takiego jak poczekalnia. A to świetnie się sprawdza.
Otóż zanim teksty trafią na stronę główną muszą zostać skomentowane przez, powiedzmy, pięciu użytkowników.
Można zacząć od trzech i wymogu oceny przez krytyka lub moderatora.
Oczekiwanie na pojawienie się na stronie głównej ocenionego utworu, to bodziec emocjonalny.

To już bardziej rewolucyjny pomysł. Szczerze mówiąc to nie wiem jak to wygląda, musiałbym zalogować się na jakimś forum gdzie coś takiego funkcjonuje, by wyrobić sobie zdanie.

To, co mówisz Alchemiku brzmi sensownie. Nie wiem tylko czy do końca was rozumiem.
Otóż z czymś podobnym spotkałem się na HuH. Stamtąd też, Kubutku możnaby się zainspirować zasadami działania takiej poczekalni.
O ile dobrze pamiętam działa ona tam jako jeden z działów głównych. To coś w rodzaju "sali prób". 
Mówiąc ogólnie: utwory ocenione dostatecznie wysoko trafiają potem do działów z odp. gatunkami, w których każdy z nich napisano.
Te zaś ocenione nisko do działu im przeznaczonego. Nie mylić z "zakurzelcem" i "Koszem". 
Każdy kto chce może wszystko na tym fm podejrzeć, nawet gość.

Byłoby z tym sporo technicznej pracy podejrzewam, bo to wygląda na sporą reorganizację.
Pytanie, czy rzeczywiście skutkowałoby to większym ruchem?
Wygląda na więcej pracy dla moderacji (jak Julia wspomniała na HuH długo się czeka na publikacje, bo brak mocy przerobowych).
A moderacja ma ograniczone możliwości, choć i tak stanowi ok 1/3 aktywnych użytkowników.

Byłem epizodycznie jakieś 12 lat temu na jednym forum literackim, gdzie wprowadzili obowiązek przeczytania przez moderację utworu przed publikacją. Skutkowało to tym, że użytkownik otrzymywał informacje, że utwór jest za słaby by go opublikować "może innym razem" - co odbierało możliwość oddania go pod osąd publiczny. Oczywiście rozumiem względy ekipy - przy zalewie utworów odsiewanie słabszych na starcie, ale nie trzeba wspominać jak to działało na nowych użytkowników, których "banowano" na starcie. (nie mówiąc o tym, że funkcjonowało tam kółko wzajemnej adoracji skupione wokół jednego użytkownika, który aż taki rewelacyjny nie był - do tego stopnia, ze pojawiały się komenty typu, parafrazując, "nic nie zrozumiałam z tego wiersza, no ale to przecież xxxx więc musi być dobre")

 Uważam, że szczególną opieką należy otoczyć nowych użytkowników. Ich najłatwiej zniechęcić. Zmasowana krytyka powoduje, że więcej do nas nie zajrzą. A przecież w każdym wierszu  można znaleźć potencjał. Ten magiczny zwrot uskrzydla i chce się pracować nad wierszem. Można do każdej nowej osoby przydzielić opiekuna.

Opieka nad nowymi w moim mniemaniu polega na jak najszybszym zapoznaniu się i merytorycznym skomentowaniu utworu takiej osoby, by nie odniosła wrażenia, że trafiła na portal-widmo. 
Wydaje mi się, że nie ma u nas żadnej "zmasowanej krytyki", raczej jesteśmy portalem przyjaznymi i każdy stara się znaleźć coś za co można pochwalić a jeśli wskazujemy co należy poprawić to tylko merytorycznie  i w pozytywnym tonie.
Zresztą gdyby było inaczej to mnie by tu nie było 

Moderator może swoim autorytetem przyciągnąć kilku uznanych poetów (nawet gościnnie), ponieważ dla portalu prestiż jest ważny, nawet bardzo.

Ja mieszkam na prowincji i żadnych uznanych poetów nie znam ;P Ani nawet "nieuznanych"
Nie obracam się w żadnej "bohemie"
Nie wspominając o moim "autorytecie"

Pisałem już także o rozgłaszaniu forum na własną rękę - choćby pocztą "szeptanomailową".
Nie wiem ilu wzięło to sobie na poważnie.

Paru osobom o forum powiedziałem, ale jak na razie z mizernym skutkiem
Konta na fejsie też nie mam, więc lansować w sieci nie mogę

Ogólnie marzy mi się zebranie wszystkich zaangażowanych internetowo-literackich osób na jednym wielkim ogólnopolskim przyjaznym portalu.
Po tak mam na rynku kilkanaście małych manufaktur.
No ale to utopia, bo jak to Polacy, lubimy nasze malutkie folwarki
(no i oczywiście jest sentyment do miejsca, które tworzyło się przez lata)