Droga do szczęścia (CAŁOŚĆ)

[Gunnar]

Rozdział VII.

We wrześniu przyszedł czas wracać do działalności w Parlamencie Europejskim. 

A nie lepiej by brzmiało: "We wrześniu nadszedł czas powrotu do działalności w Parlamencie Europejskim." ?

Natomiast posiedzenia komisji odbywały się z pomocą łączności przez Internet,

Każdy z nich mógł znajdować się gdziekolwiek w trakcie odwiedzania wirtualnego posiedzenia. Większość deputowanych z reguły wolała się znajdować (być) w domu, a przewodniczący komisji najczęściej prowadzili posiedzenia ze swoich brukselskich biur.

bliskie powtórzenie

Olek był członkiem Komisji do spraw Obrony. Jedną z licznych pasji tego różnostronnego wszechstronnego człowieka były sprawy militarne,

Obrona we wszystkich krajach świata była uważana za bardzo ważną część życia społecznego. W NATO (które się składało z UE, USA i Anglii) obowiązywała zasada, że na obronę trzeba wydawać co najmniej 8% PKB, a co najwyżej 10%. Dlaczego tak dużo? Głównie po to, by zapewnić, że nawet w przypadku wojny nie zajdzie potrzeba stosowania przymusowego poboru do wojska. 

Strasznie duży ten budżet. Obecnie, w czasach chaosu, państwa wydają po 2% a w utopii mają wydawać po 8%?
Poza tym nie ma współzależności między poziomem wydatków na zbrojenia a obowiązkowym poborem.
Do XXII wieku spodziewałbym się, że większość "roboty" na wojnach będą odwalać własnie roboty lub roboty sterowane wirtualnie przez żołnierzy siedzących daleko za linią frontu. Akurat przemysł zbrojeniowy wiedzie prym w nowych technologiach, więc powinno to skutkować całkowitym wycofaniem żywego człowieka z pola walki.
Poza tym armie utrzymuje się w czasach zagrożenia. Jeśli w Twoim świecie od 100 lat nie było wojny, i trwa sielanka, nieprawdopodobne jest by kraje utrzymywały wielkie siły zbrojne.

Wojskowi, nie mając realnych zagrożeń, aktywnie przemyśliwali różne zmyślone sytuacje i urządzali symulacje konfliktów zbrojnych. NATO miało najmocniej rozwinięty system różnych teorii militarnych, włącznie z taką (nie praktykowaną poza NATO) ciekawostką, że rzetelnie przemyśliwano też, jak minimalizować wyrządzenie szkody żołnierzom przeciwnika bez uszczerbku dla swoich osiągnięć: np. za największy sukces uważano takie prowadzenie wojny, by fatalnie zniszczyć system wojskowy przeciwnika, ale nikogo nie zabić, a jeszcze lepiej nawet nikogo nie zranić.

Nieprawdopodobna fantazja. Jako minister finansów, zdając sobie sprawę, że nie ma zagrożenia a wojskowi zajmują się tylko fantazjowaniem i trwonieniem pieniędzy od razu obciął bym im budżet. W przeciwnym razie okazuje się, że to społeczeństwo i jego rząd działają skrajnie nieracjonalnie.

Ostatni konflikt zbrojny został zażegnany w latach 70. XXI stulecia. Odpowiedź jest oczywista: na wszelki wypadek. Jak lubił żartować pewny europoseł o chińskich korzeniach, "kto wie, co mogą wymyślić ci Chińczycy". Być może, właśnie dlatego i nie zdarzały się wojny, że wszystkie kraje były dobrze uzbrojone: "si vis pacem, para bellum", albo w brzmieniu esperanckim "se vi volas pacon, preparu militon". I poza tym, nie można było niezawodnie wykluczyć takiego hipotetycznego zdarzenia, że zaatakują Ziemię jacyś kosmici. Choć militarny charakter pierwszego kontaktu z cywilizacją pozaziemską był uważany przez naukowców za wysoce nieprawdopodobny, ale rzeczy uważane za wysoce nieprawdopodobne czasem się zdarzają.

Szczerze mówiąc, słabe uzasadnieni dla pakowania przez 100 lat 8% PKB w coś bezużytecznego.
A koncepcja "jak wszyscy będą uzbrojeni to nie będzie wojen" jest fałszywa. Pokazuje to współczesna praktyka. Zrozumieli to i przywódcy USA i ZSRR gdy jeszcze w latach 80-tych podpisywali pewne traktaty rozbrojeniowe. 
Wojny prowadzi się armiami. Tak naprawdę, gdyby rozwiązać wszystkie armie świata i zostawić tylko siły porządkowe - to wtedy nie byłoby wojen, bo nie byłoby ich czym prowadzić.
Co do kosmitów - to dobre zrozumienie ogromu wszechświata i odległości między planetami na których mogłoby zaistnieć życie a także skali czasu - zabezpieczyłoby każdą racjonalną władzę przed pakowaniem pieniędzy w przygotowania do konfrontacji

Wracając do spraw militarnych, warto jeszcze odnotować, że broń nuklearna już dawno została zakazana i zniszczona, a tym bardziej nikt nie próbował trzymać broń chemiczną. Zakazana na poziomie międzynarodowym była nawet energetyka jądrowa oparta na rozszczepieniu jąder. W lepszej sytuacji była synteza jądrowa: naukowcom wciąż pozwalano badać, czy nie da się skutecznie korzystać z tego zjawiska, ale postęp był nieduży.

Skoro cały świat się dogadał co do zakazu atomówek, to tym bardziej niewiarygodnie brzmią te wydatki na zbrojenia.
A co do syntezy jądrowej to do XXII wieku spodziewałbym się jednak, że byłby już to standard.

Teraz wróćmy do Olka. Posiedzenie Komisji PE ds. Obrony było zaplanowane na 14:00, tzn. nietrudno było dobrze się wyspać.

To już wiem, który polski polityk by się tam nadawał  

Być może, w XXI wieku takiej osobliwości jeszcze nie było, ale stopniowo parlamenty wszystkich krajów unijnych i sam Parlament Europejski zsunęły się do "nocnego markowania", zachęcone przykładem parlamentów Polski i niektórych innych krajów, gdzie nawet wyraźnie nocne posiedzenia dawno były rzeczą zwykłą.

 
Dobre uśmiałem się. Żarcik polityczny Ci się udał.

Na czele tej komisji stał obywatel Korei na imię Kim Do Ok, 
(...)
kiedy Olek zobaczył na ekranie komputera szefową Komisji ds. Środowiska na imię Indira Kulkarni. 

"mający na imię"; "nazywający się"  lub "o imieniu"

Posiedzenie tym razem było dość rutynowe, wbrew temu, że pierwsze po wakacjach. Zatwierdzono decyzje komputera i przegłosowano kilka kolejnych zadań dla komputera, z których żadne nie było szczególnie ciekawe i nie budziło kontrowersji. W tej epoce w pewnym sensie realną władzę sprawowały komputery, ale na wszelki wypadek ludzkie organy władzy miały ostatecznie zatwierdzać decyzje komputerów. Zwykle decyzje były konkretne: komputer analizował jakąś propozycję i wydawał odpowiedź o tym, jaka decyzja byłaby optymalna. Czasem natomiast się zdarzało, że komputer charakteryzował pytanie jako światopoglądowe albo jako będące sprawą smaku i dlatego nie dawał konkretnej odpowiedzi, a tylko szczegółowo przedstawiał skutki każdej decyzji. Wtedy ludzie wybierali decyzję, głosując zależnie od swoich poglądów albo zależnie od swego smaku; głosowali, oczywiście, członkowie odpowiednich organów władzy, ale w szczególnie ważnych kwestiach zarządzano referenda.

I był jeden rodzaj spraw, w których nigdy nie dawało się uniknąć głosowania opartego na subiektywnej ocenie głosujących. Tak było przy wyznaczaniu, czy skierować jakąś pewną sprawę na rozpatrywanie komputera. Przecież praca takiego inteligentnego komputera była bardzo droga, a dodatkowo każda decyzja wymagała jakiegoś zauważalnego czasu. Dlatego nie wolno było go obciążać komputer wszystkim, co może komuś przyjść na myśl. Dla skierowania do komputera zadania na temat w ramach kompetencji PE wystarczała decyzja odpowiedniej komisji PE.

Na Twoim miejscu jakoś nazwałbym ten komputer. Bo "komputer to a tamto" brzmi trochę dziwnie. Czytając to miałem przed oczyma cały czas mój stary komputer stacjonarny z nie-płaskim ekranem. Nazwij to jakoś oryginalnie np. Centralny System Analiz - czyli superkomputer zajmujący się podejmowaniem decyzji - coś w tym stylu. Jakiś akronim albo kobiece imię też się sprawdza jako nazwa dla superkomputera czy sztucznej inteligencji.
Ostatnie zdanie to błąd stylistyczny - nie wiadomo o co w nim chodzi.

 Olek przypomniał sobie, że właśnie może zjeść podwieczorek, i ocenił, że właśnie zdąży to zrobić przed początkiem spotkania.

Bliskie powtórzenie.

- No nie wiem, być może, mógłbyś znaleźć jakąś kochankę, która bardziej ci odpowiada pod względem okresu spania. Właśnie przyszłam powiedzieć, że wkrótce pójdę spać. Czy jesteś teraz nastawiony na seks?

- Jak najbardziej! - powiedział Olek.

Różnica pomiędzy Olkiem a Karoliną w zwyczajach dotyczących okresu spania powodowała, że z reguły trudno im było uprawiać seks w łóżku bezpośrednio przed snem. Dlatego praktykowali oni dużo innych opcji. W skrajnych przypadkach bywało tak, że gdy Karolina już się budziła, Olek dopiero się wybierał spać; w takich okolicznościach seks również bywał mile widziany.

Tak jakoś technicznie do tego podchodzą. Czy ludzie przyszłości nie mają ani grama romantyzmu?