Numer [+18] (CAŁOŚĆ)

[Gunnar]

Łowca szedł za nią, przyświecając im obojgu latarką.
(...)
Na lewo od basenu, w sekcji dla dzieci(przecinek) wiły się czarne rury zjeżdżalni wodnych.
(...)
- W takim. Nie zamknął mieszkania,(kropka?) myślę, że był zupełnie nieprzygotowany.
(...)
Mniej więcej od czasu, kiedy Troian Schindler złożył nam propozycję – wyjaśnił. Blask zapalniczki rozświetlił jego twarz,(kropka?) za chwilę dziewczyna wciągnęła w nozdrza dym.
Adrian sam zaczął wyć, mając wrażenie, że głowa pęka mu na dwie połowy. Światło latarki chaotycznie przeskakiwało po ścianach a potem zamarło w jednym punkcie, kiedy przestała turlać się po podłodze. 

No to nie ma z nią łatwo chłopak

Ładunek przeszywający mózg zaczął go niszczyć,(kropka?) jako pierwsze straciło sprawność lewe oko. 

 Za barierką zabezpieczającą, która w pędzie wydawała się rozmazaną smugą, widziała dziwną łunę. Jakby tysiące zapalonych lamp. W końcu się zatrzymali. Zszedł z motocykla i podszedł do krawędzi, daleko za znaki ostrzegawcze. Stanął przy ostatniej z barier, czerwonej i wymalowanej w hasła o bezpieczeństwie. Poszła za nim. Zobaczyła to, co chciał jej pokazać i rozchyliła usta. Widok był surrealistyczny. Przed jej oczyma, daleko za granicami miasta, ale wciąż na terytorium Enklawy, widziała Układ Sieci. Wyglądał jak lśniący krwioobieg, wrośnięty w fundamenty. Pulsował, rozświetlając się w newralgicznych punktach i gasnąc w innych. Niezliczone ilości danych przepływające z prędkością światła między urządzeniami. Poczuła, że nie oddycha, zaczarowana tym widokiem. 
- Naprawdę myślisz, że nigdzie go nie ma? – Pytanie Łowcy początkowo do niej nie trafiło. Potem poczuła napięcie w gardle i gwałtowną falę, której nie potrafiła nazwać. Może chodziło o nadzieję. Zacisnęła dłonie na barierce, wychylając się jeszcze mocniej ku nowej perspektywie. Pokiwała głową. Była szansa, że gdzieś tam był. Może nie taki sam, jakiego znała, ale mogła go znaleźć. Musiała go znaleźć. Zmrużyła oczy, kiedy zaczęło padać. 

Chciałbym to zobaczyć. Widok na pewno wspaniały. Zastanawiam się tylko, dlaczego ta sieć jest na zewnątrz miasta. Czy to bezpieczne dla Enklawy? 
Już jakiś czas temu zastanawiałem się, jak mocno miasto jest wrośnięte w ziemię. Pewnie początkiem kondygnacji zero były jakieś rozległe schrony atomowe pod ziemią. biorąc pod uwagę liczbę kondygnacji i pięter - w sumie kilkaset metrów, to miasto musiało wyrastać sporo ponad płaszczyznę gruntu. Ciekawi mnie jak wyglądały jego fizyczne granica. Od razu przychodzą mi na myśl takie filmy jak "13 piętro" czy "Mroczne miasto"

 Był twardy i bezdźwięczny,(kropka?) nie słyszała, żeby oddychał, chociaż czuła ruch powietrza na swojej szyi. 

Bardzo dobrze wykorzystujesz lokalizacje ze znanego nam świata i opisujesz je jako ruiny. Bardzo plastyczne i klimatyczne.
Postępuje resocjalizacja łowcy. Teraz spodziewam się, że w przyszłości może być to problem. Będzie jakaś sytuacja w której przydałby się "stary" Adrian, a ten uczłowieczony nie zrobi czegoś, co może mieć poważne konsekwencje. Ale to już pewnie w drugim tomie

Pozdrawiam i czekam na kolejną część