Numer [+18] (CAŁOŚĆ)

[Gunnar]

Jedynym pewnym elementem garderoby wydawały się spodnie, które kiedyś dostała od Roxany. 

literówka

- Standardowo od szóstej do dwudziestej czwartej – rzuciła i zaczęła stukać palcami w klawisze. Zastanawiał się, czy za chwilę poprosi przełożonego. I czy dziewczyna ma jakiekolwiek dokumenty. –(brak spacji)Może zaproponuję panu inny pokój? W sześćset czternaście jest tylko jedno łóżko – zasugerowała, podnosząc wzrok na Adriana. Zmiana pokoju nie figurowała w arsenale dostępnych możliwości. Wybrał go z konkretnego powodu. Prośba o dostawkę łóżka mogła wydać się dziwna. Anonimowi. Niezapamiętani. Zauważył, że kobieta nie mogła przestać zerkać na Fredericę i to również rozumiał. Ich podobieństwo było żadne. Potrzebował ułamka sekundy, żeby zagrać w jej grę.
- Nie ma takiej potrzeby. – Wskazał brodą na agendę stojącą na blacie. – Czytałem w przebiegu konferencji, że potrwa do wczesnych godzin rannych – stwierdził i uśmiechnął się do kobiety w sposób, o jaki Frederica nigdy by go nie podejrzewała. Recepcjonistka wyraźnie się rozluźniła. Resztę dyspozycji przekazała przychylniejszym tonem, na koniec wręczając mężczyźnie kartę do pokoju. Zanim to zrobiła, musiał podać jej swój dokument. Dziewczyna z zainteresowaniem zauważyła, że był to dowód osobisty na wzorze dokumentów z sąsiedniej Enklawy. 

Zacząłem się zastanawiać nad sensownością istnienia hoteli w takim świecie, ale jak widać choć handel między enklawami jest nielegalny, to jakiś ruch turystyczny istnieje. Dotąd wydawało mi się, że to bardzo izolowane światy.

 Szarpnął na (za?) kołnierz koszuli, czując się skrajnie niekomfortowo.
(...)
 Program zażądał odcisku palca. Chwycił nieprzytomnego pracownika za szmaty i upuścił, kiedy kopnięcie prądu przeszło przez jego ramię. Potrząsnął dłonią i spojrzał w kierunku drzwi, klnąc pod nosem. 

Ciekawe skąd ten impuls. Czyżby kwestia jego bransoletki?

W nocy, kiedy będę wykonywać robotę, wyłącznie (wyłączycie?) monitoring na sektorze laboratoryjnym i w salach bankietowych. Nocną zmianę bierze android. Dasz radę zająć się nim sama – dodał i wstał. Frederica nie widziała luk w jego rozumowaniu. Wydawało się, że wziął pod uwagę wszystkie czynniki i aspekty. Pomyślała, że wybrała dobrą osobę do współpracy, ale nie powiedziała tego na głos. – Musisz dobrze przemyśleć, o co ją zapytasz – zaznaczył. Zdawała sobie z tego sprawę. Problem polegał na tym, że nie miała pojęcia od czego zacząć. Obawiała się, że po zobaczeniu kobiety(przecinek?) jej panowanie nad sobą będzie prezentowało się jeszcze gorzej. Zmarszczyła brwi, widząc, że zakładał marynarkę. 

Ciekawe skąd ten impuls. Czyżby kwestia jego bransolet


Za tą akcję z psem, mam nadzieję, że łowca zejdzie z tego świata w jakiś efektowny sposób.
Nowe doświadczenia Federicy cały czas przypominają o głębi jej postaci. 
Opis planowania i zachowań, przemyślenia akcji - wszystko super. Czekam, aż będę mógł przeczytać o realizacji.

Pozdrawiam