Numer [+18] (CAŁOŚĆ)

[Eiszeit]

Powieść wystartowała idealnie.

Bardzo miło mi to czytać.

Dużo ciekawsze jest poznawać powieść jakby z biegiem akcji.

W zasadzie całość Numeru jest napisana w ten sposób, ale to efekt intuicyjny, nie miałam takiego zamiaru

" Malutkie źrenice były przykryte niematerialną szarą błoną, należąc w tym konkretnym momencie do maszyny." Brzmi trochę jak oksymoron, ma przymioty materialne - jest błoną i jest szara, przynależy do maszyny ale jest niematerialna. Rozumiem poprostu, że ten wizjer to hologram?

Faktycznie, do tej pory nie patrzyłam na powyższy opis w ten sposób, będę musiała go ujednolicić. M-0 ma wbudowany w siatkówkę mechanizm, którego szczegółowej budowy jeszcze nie dookreśliłam. W efekcie jego oczy cały czas wydają się prześwietlone i nie widać ich koloru.

" Mikroświatem potrafią wstrząsnąć z pozoru małe rzeczy." Też nie do końca zrozumiałem. Takie zdziwienie bardziej, by pasowało jakby mała rzecz wstrząsła Makroświatem.

W tym zdaniu mikroświat określa po prostu życie postaci. Pozornie mała rzecz potrafi przewrócić życie do góry nogami, chodziło o ten kontekst.

" Ominęła je i zarejestrowała informację, że prąd przepływający w neuronach wytrzymuje więcej niż ten w kablach." Nie rozumiem tej sceny trochę. Jakoś umkło mi w jaki sposób ten stary oblech zginął. W sprawie prądu chodzi o natężenie? Neurony w mózgu większe napięcie wytrzymają jak przewody w kablach? Bardziej by pasowało na odwrót, szara masa jest z natury bardzo delikatna.

Najprawdopodobniej w zwyczajnej sytuacji nie, ale Frederica dopiero uczy się zarządzać swoją "energią". W laboratorium szybciej udało jej się unieszkodliwić androidy, niż w powyższej scenie mężczyznę, chociaż w obu przypadkach przepuściła przez wrogów prąd. Może mieć znaczenie fakt, że im dalej jest od laboratorium i im mniej pamięta, tym słabsza się staje i trudniej jest jej wykorzystywać swoje umiejętności.

" Duncan McGregor, Łowca." - Ridley Scott kogoś pozwie. Żart, ale nawiązanie z "Blade Runner" od razu się narzuca.

---

Mnie jednak za bardzo narzucały się w oczy skojarzenia. Być może na sf patrze inaczej jak np, na fantasy, której czytam mało, a sf dużo od dziecka czytam. Początek to J"ohny Mnemonic", gdzie gość identycznie szperał po sieci. Dałoby się wyczuć Ghost in the Shell itd. Przykładów byłoby dużo. Główna bohaterka, spodobało mi się rozwiązanie, że z nią idziemy w fabułę, ale też niedawno obejrzałem film "Alita", i znowu od skojarzeń nie mogę się uwolnić.

Jesteś drugą osobą, która zwraca mi na to uwagę. Widziałam Blade Runnera, ale...po napisaniu 17-go rozdziału powieści Dość absurdalnym jest fakt, że ja w zasadzie nie lubię sci-fi, nigdy się w nim nie zaczytywałam i znam jedynie "Labirynt Śmierci", dzięki któremu miałam powoli przekonywać się do gatunku. Filmów widziałam trochę więcej i faktycznie, po obejrzeniu porównuję światy i motywy z tymi numerowymi i widzę wspólne mianowniki. Zdaję sobie sprawę, że podobieństwa są, dla kogoś rozsmakowanego w gatunku pewnie ogromne, dlatego, jeżeli kiedyś zechcę wydać tę powieść, będę musiała szczegółowo zastanowić się nad tym aspektem. 

Pochłonęła mnie atmosfera miasta, tak, że chce się jeszcze pochodzić po nim. Będę wracał co rozdział. Mam nadzieję, że jakoś pomogę.

Dziękuję za zainteresowanie. Mam nadzieję, że w trakcie czytania coraz mocniej będzie interesowała Cię historia i jej bohaterowie

Pozdrawiam