Numer [+18] (CAŁOŚĆ)

[Gunnar]

 Rozrzucone rękawy drogich kreacji rozkładały się w każdym kącie jak jadowite węże.

Ładne porównanie

Gdyby znali się dłużej, Roxana wyjaśniłaby mu, że przy jej możliwościach metabolicznych porządne upicie się graniczyło z cudem i było budżetową katastrofą.  

Logiczna konsekwencja. Przydałoby by mi się na picie z teściem

Kolejną rzeczą, która zwróciła jego uwagę(przecinek) były ściemniacze w każdym oknie. 
(...)
Obserwując przystawki(przecinek?) po które sięgała(przecinek?) zanotował w pamięci, że lubiła egzotyczne owoce.

Z kolei przy daniu głównym dosadnie pojął, że kobieta jest mięsożerna w pewien dziwny, niepokojący sposób. Na jej talerzu było więcej krwi niż oliwy i przez moment zastanawiał się, czy kucharz nie zapomniał o obróbce termicznej. Roxana zdawała się sympatyzować z metalicznym smakiem prawie tak samo mocno jak z alkoholem.

Kobieta-wampir

 Wino zawirowało w kieliszku.

brakująca literka

Moralność nie jest w cenie. Tworzenie idealnego społeczeństwa w zasadzie zaprzecza definicji moralności

Bardzo prawdziwe i aktualne. U podwalin każdego zbrodniczego systemu leżały rojenia o idealnym społeczeństwie.

Mężczyzna chciał powiedzieć, że w pewien sposób jest to działanie zidentyfikowane z pojęciem moralności Rządu, 

Tu intuicyjnie wiem o co chodzi ale samo sformułowanie jest niejasne.

Zanim zdążył zadać jej kolejne pytanie(przecinek?) zaproponowała mu grę w szachy, co ostatecznie pozbawiło go możliwości zastosowania wobec niej opracowanej struktury poznawczej. 
Początkowo pozwalał jej na wdrożenie strategii, chcąc poznać jej sposób myślenia. W momencie kiedy zaskoczyła go z całkowicie innej strony niż przewidywał, zaczął uważniej kontrolować grę. Przesunął palcami po blacie stolika, na którym cyfrowo wygenerowała planszę. Projekcja wieży przesunęła się na odpowiednie pole, zagrażając wyraźnie jej królowi, jednak wybrnęła z sytuacji. Podejrzewał, że widziała tylko dwa z trzech wyjść, ale nie miał co do tego pewności. Najprawdopodobniej była to najdłuższa gra w jego życiu. Roxana dotknęła projekcji, wibrujący obraz zafalował przepruty jej palcami, zagroziła mu trzecim szachem. Troian opierał brodę na kciuku i palcu wskazującym, na chwilę pozwalając sobie skupić się jedynie na rozgrywce. Była imponująca. Po kolejnych trzydziestu minutach na planszy pozostały tylko trzy figury. Jego król, jej król i królowa. Mężczyzna mimo wszystko chciał, żeby tryumfowała. Z zainteresowaniem obserwował jak dotyka palcem czarnego widma jego figury, które rozsypuje się i zanika. Podniósł na nią wzrok. 

Niewiele w życiu grałem w szachy, ale zazwyczaj gra się na czas i partie kończą się matem, gdy jeszcze sporo figur jest na planszy, a niektóre nawet raz nie zostały ruszone.
Taki przebieg gry jak między bohaterami jest możliwy, gdy oboje grają okazjonalnie i nigdy się w tym nie szkolili (mają tylko podstawową wiedzę jak poruszają się figury) i nie grają na czas.

Ogólnie bardzo zgrabny opis randki. Obie strony okopane na swoich pozycjach, swobodne ale nie zdradzające tego, co naprawdę myślą i czują (z wyjątkiem bezpiecznych tematów zawodowo-politycznych). Bardzo podobały mi się tutaj dialogi - naturalne, płynne, swobodne. 

A jeszcze jedno mnie ciekawi: dlaczego projekcje przestrzenne były nielegalne?

Pozdrawiam