Numer [+18] (CAŁOŚĆ)

[Gunnar]

Czy w kwestiach dialogowych jest jeszcze coś do poprawienia? Starałam się zredagować cały poprzedni tekst zgodnie z wytycznymi ze strony, którą podesłałeś.

Już przeglądam.....

I rozdział
"Jeżeli mężczyźnie w budzie z jedzeniem     udało się nimi zapłacić to musiała je mieć."
- wdarły się nadliczbowe spacje

"- Uciekłam przez magazyn. Wypadłam z niego i pobiegłam przed siebie. Weszłam do wielkiego samochodu na który mówią skład miejski i pokonałam siedemnaście zatrzymań. – jej głos był zdarty jak podrapana płyta."
 tutaj "Jej" z dużej.

II rozdział
"- Cześć, wchodź. Mam na imię Livia  – zaprosiła ją do środka(...)"
 "Zaprosiła" z dużej.

"- Powodu – powiedziała od razu - powodu, dla którego istnieje Punkt, którego współrzędne ci wysłałam i tego, czemu się tam znalazłam. I osoby, która mnie szuka. Powód tych poszukiwań wydaje się oczywisty. Chciałabym wiedzieć kto i na czyje zlecenie. – wpatrywała się w niego chcąc zobaczyć jakąkolwiek przesłankę, że mógł jej odpowiedzieć."
 "Wpatrywała" z dużej.

"– Teraz cię zostawię. – uprzedził wiedząc, że nie była to prawda."
 po "zostawię" bez kropki.

Też chętnie zobaczyłabym ekranizację. Pisząc, staram się widzieć kreowane wydarzenia w "filmowy" sposób, to bardzo ułatwia pracę. Zawsze można mieć takie marzenie, może kiedyś się spełni  

PS Matrix nareszcie za mną. Duża, duża porcja ciekawych inspiracji 

No to mamy podobnie. Ja widzę w głowie moich bohaterów, całe sceny - jak filmy - i to co widzę w głowie usiłuję zapisać, tak by w głowie czytelnika powstał podobny obraz