24-06-2018, 16:19
Przyszedł na myśl maestro Paderewski z jego lwia grzywą. I zasłyszana wieść o koncercie, na którym grał i grał uparcie mimo dłoni w "posoce". No, to mamy już wstęp do powieści grozy. 
Kudłaty chłopak wyobraził sobie, że jego pokój to duża, mroczna sala (Salę wypełniał mrok - tak przynajmniej wyobrażił sobie Kudlaty chłopak). Przez przysłonięte okno wpada wąski snop (snop kojarzy się chyba raczej z czyms wąskim) światła i kładzie się dokładnie w tym miejscu, w którym teraz siedzi (Oświetla jego samego).
(- Zagraj coś długiego – podpowiedział ktoś z widowni - najlepiej, kiedy do tego wszystkiego dochodzi ból nadgarstków. Czy tak nie lepiej? Bez "Bo".)
Dobrze że już nie powtarzasz ściśle, bez przerwy "Kudłaty chłopak". Może jeszcze dalej urozmaić określenia na głównego bohatera? Jeszcze kłaniają się podziały zdań: tutaj 4, w tym 2 w zdaniach ze spójnikami.
Chyba odgadłem związek między lekami i matka a mrokiem.
Kudłaty chłopak wyobraził sobie, że jego pokój to duża, mroczna sala (Salę wypełniał mrok - tak przynajmniej wyobrażił sobie Kudlaty chłopak). Przez przysłonięte okno wpada wąski snop (snop kojarzy się chyba raczej z czyms wąskim) światła i kładzie się dokładnie w tym miejscu, w którym teraz siedzi (Oświetla jego samego).
Chłopak (Może nazwij go Mistrzem, albo podobnie, nawet jesli to nie potomek wspomnianej osoby? ) poruszył nerwowo palcami. I chociaż (Choć) przykurzony klawikord jeszcze nic nie zagrał, to pyłki za przydomowej topoli zaczynają (zaczęły - zmieniłeś czas przeszły na teraźniejszy) tańczyć (wirować) jak oszalałe.
) poruszył nerwowo palcami. I chociaż (Choć) przykurzony klawikord jeszcze nic nie zagrał, to pyłki za przydomowej topoli zaczynają (zaczęły - zmieniłeś czas przeszły na teraźniejszy) tańczyć (wirować) jak oszalałe. Słychać pokasływanie zniecierpliwionej widowni, która przyszła chyba tylko po to, żeby mu udowodnić, że nie tędy droga, albo to jego ojciec odpalił (Chyba zapalił? Odpalił brzmi chyba potocznie a nie widzę tutaj uzasadnienia na to w słowach narratora) kolejnego papierosa w samobójczym geście desperacji (desperacko/ zrezygnowany zapalił papierosa).
Skrzypnęło krzesło gdzieś na końcu, a właśnie tak skrzypią drzwiczki w szafce nad zlewem. Tam gdzie trzyma leki po matce.
- Zastanawiam się, co mam zrobić, żeby (aby) rozpędzić mrok i zobaczyć ludzkie twarze – powiedział chłopak, zwracając się do widowni.
- Zagraj coś długiego. Bo najlepiej, kiedy do tego wszystkiego dochodzi ból nadgarstków – podpowiedział ktoś z widowni.(- Zagraj coś długiego – podpowiedział ktoś z widowni - najlepiej, kiedy do tego wszystkiego dochodzi ból nadgarstków. Czy tak nie lepiej? Bez "Bo".)
Dobrze że już nie powtarzasz ściśle, bez przerwy "Kudłaty chłopak". Może jeszcze dalej urozmaić określenia na głównego bohatera? Jeszcze kłaniają się podziały zdań: tutaj 4, w tym 2 w zdaniach ze spójnikami.
Chyba odgadłem związek między lekami i matka a mrokiem.