Szkic opowiadania: "Admirał" - proza Maj 2018

[Gunnar]

Wypowiadający te słowa admirał siedział w bujanym fotelu. Poczciwy, stary mebel stale utrzymywał ciężar ciała międzynarodowego bohatera. Ten, z rozrzewnieniem w oczach wpatrywał się w przygasający płomień znajdujący się w kamiennym kominku.

buzujący? tańczący? - czasownika "znajdujący się" najlepiej używać tylko wtedy, gdy nie da się go zastąpić żadnym innym (ciekawszym) określeniem.

Jego dwaj towarzysze stanowili jedyną podporę, jaka mu została po odejściu jego żony, słodkiej Mereen

Zbędne zaimki.

Był jeszcze gruby, ciężki dywan, który zapewniał komfort jego schorowanychm, dosyć często spuchniętych stóp, które przestawały mieścić się w gumowe kapcie, podarowane mu trzydzieści lat wcześniej jako oryginalny prezent urodzinowy. No i jeszcze robotyczny przyjaciel, czytający książki z dosyć licznej elektronicznej biblioteki składanej z najcudowniejszych cegiełek przez dziesiątki lat.

Zbędne zaimki, "dosyć" - bliskie powtórzenie"

Nie wynotowywałem wszystkich miejsc wymagających korekty, skoro to tylko roboczy szkic. Te powyżej to tylko sygnalizacja na co należy zwrócić uwagę "dopieszczając" tekst.

Lubię s-f. Ciekawe odniesienia historyczne. Osadzenie fikcyjnych postaci i zdarzeń w relacjach ze znanymi postaciami, państwami, wydarzeniami zawsze jest atrakcyjne. Z chęcią przeczytałbym "pełnometrażowe" opowiadanie Twego pióra.

Pozdrawiam