Nowości wydawnicze

[Kheira]

Eduardo Mendoza „Brak wiadomości od Gurba”


Wydawnictwo: Znak i S-ka
13 maja 2010

"Brak wiadomości od Gurba" przypomina nam, że Eduardo Mendoza jest pisarzem obdarzonym fenomenalnym poczuciem humoru.
Kosmici odwiedzający Ziemię nie mają łatwego życia, nawet gdy już uda im się (co mogliśmy obejrzeć w „Facetach w czerni”) z trudem przystosować do głęboko nienormalnych warunków panujących na tej prowincjonalnej planecie. Ci, którzy nie posiedli sztuki mimikry, często marnie kończą – jak choćby wspominany w „Śniadaniu mistrzów” Kurta Vonneguta zatłuczony przez tubylców kijem golfowym kosmita imieniem Zog, który „przybywa na Ziemię latającym talerzem, by powiedzieć, jak zapobiegać wojnom i leczyć raka. Przywozi te wiadomości z planety Margo, której mieszkańcy porozumiewają się za pomocą pierdnięć i stepowania”.
Wielkiej urody minipowieść Eduarda Mendozy opiera się na podobnym pomyśle – oto na przedmieściach Barcelony ląduje statek obcych. Obcych jest dwóch. Jeden z nich, Gurb, idzie na zwiad i znika jak kamień w wodzie. Drugi, mocno zniecierpliwiony, musi po pewnym czasie ruszyć na poszukiwania towarzysza. Problem w tym jednak, że ów kosmita nie ma zielonego pojęcia o cywilizacji homo sapiens, a szczególnie o jej ekstremalnej barcelońskiej wersji.
Żeby odnaleźć Gurba, musi metodą prób i błędów przeniknąć do wnętrza tego świata... Mendoza wielokrotnie udowodnił, zwłaszcza trylogią o damskim fryzjerze, że ma wybitne poczucie humoru – tyleż anarchizujące, co politycznie niepoprawne. „Brak wiadomości od Gurba” to również rzecz prześmieszna, będąca oczywiście raczej satyrą na absurdy wielkomiejskiego życia niż próbą opowiedzenia historii z gatunku SF. Droga do człowieczeństwa prowadzi tu bowiem głównie przez koszmarne pijaństwo i obżarstwo, chaotyczne wydawanie pieniędzy oraz żałosny podryw.
Nie bez powodu przywołałem wcześniej osobę Kurta Vonneguta – hiszpański pisarz idzie tu jego śladem, kpiąc bez ograniczeń, a całość zamykając w lapidarnej, prostej formie literackiej. Powiastka Mendozy ma szansę stać się obiektem kultu choćby ze względu na kapitalne obserwacje obyczajowe. Gdyby dobrze się rozejrzeć, z pewnością znaleźlibyśmy wokół nas co najmniej kilku zakamuflowanych kosmitów.

(źródło: http://www.dziennki.pl)



Jacek Puchalski „Pociotek Huxleya”


Wydawnictwo: Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu
17 maja

Jako poeta Jacek Puchalski zadebiutował w 1992 r. Na łamach wydawanego w Nowym Jorku `Przeglądu Polskiego`. Napisał publikowane na łamach `Dziennika Nowojorskiego` Sonety Jazzowe, zbiór miniatur poetyckich poświęconych gigantom jazzu, ze wstępem Stanisława Barańczaka. Prowadząc aktywne życie muzyka jazzowego, przez okres dwóch lat Puchalski wydawał własny miesięcznik `Nadrzeczywistość`. W 2007 r. poeta, gitarzysta i wokalista w jednej osobie nawiązał współpracę z legendą perkusji jazzowej Lennym Whitem, z którym nagrał swoją autorską płytę. Tomik Pociotek Huxleya w całości powstał w 2009 r.

(źródło: http://www.gandalf.com.pl)


Grzegorz Miecugow „Przypadek”


Wydawnictwo: Bellona
18 maja 2010

Powieść "Przypadek” to pierwsza książka beletrystyczna Grzegorza Miecugowa. Nazwisko autora, który jest znanym dziennikarzem telewizyjnym, może sugerować, że "Przypadek” to powieść z kluczem. Jednak Czytelnik nie znajdzie w powieści żadnych odniesień do polityki, którą autor zajmuje się na co dzień.
"Przypadek” to opowieść o nieufności i próbie ucieczki od własnego losu człowieka, który przeżył silny wstrząs emocjonalny. Akcja powieści osadzona jest w polskich i niemieckich realiach czasu kryzysu ekonomicznego i toczy się przez trzy jesienne tygodnie, które mają Marcinowi Szusterowi pozwolić zmienić swoje życie i zacząć je od nowa. Akcja, momentami sensacyjna, opowiada o realiach polskiej rzeczywistości początku stulecia, ale momentami odnosi się do kosmosu i wiary, co o tyle nie zaskakuje, że Grzegorz Miecugow jest absolwentem Wydziału Filozofii UW.

(źródło: http://www.kultura.banzaj.pl)


John Irving „Ostatnia noc w Twisted River”


Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
18 maja 2010


KSIĄŻKA ROKU 2009 WEDŁUG DZIENNIKA „FINANCIAL TIMES”!
BESTSELLER „NEW YORK TIMES”, „WALL STREET JOURNAL”, „LOS ANGELES TIMES” ORAZ „PUBLISHERS WEEKLY”

Najnowsza powieść autora „Świata według Garpa”

New Hampshire, rok 1954. Spławianie drewna powoli staje się przeżytkiem. W podupadającej osadzie Twisted River kucharz o trudnym do wymówienia nazwisku Dominic Baciagalupo prowadzi stołówkę dla robotników z tartaku. Niefortunna pomyłka jego dwunastoletniego syna Danny`ego wyzwala lawinę zdarzeń, które na zawsze odmienią jego życie. Zmuszeni do ucieczki, ojciec i syn rozpoczynają pięćdziesięcioletnią podróż w poszukiwaniu szczęścia i utraconej tożsamości. Przeszłość, która nie daje o sobie łatwo zapomnieć, rzuca ich z miejsca na miejsce, zaś próby odbudowania normalnego życia skupiają się wokół kulinarnych poczynań Dominika i kariery literackiej Danny’ego. Czy kiedykolwiek uda im się odzyskać spokój i znaleźć to, czego szukają?

Najnowsza powieść autora „Świata według Garpa” obfituje w wypadki dramatyczne i mrożące krew w żyłach, ukazane z charakterystyczną dla Irvinga kąśliwością i dystansem na tle przemian zachodzących w Ameryce drugiej połowy dwudziestego wieku. To powrót Irvinga, jakiego pamiętamy z „Hotelu New Hampshire” i „Regulaminu tłoczni win”. Powrót w wielkim stylu.

(źródło: http://www.proszynski.pl)


Bernhard Schlink „Coraz dalej od miłości”


Wydawnictwo: Muza
18 maja 2010

Bernhard Schlink jest obywatelem świata, który dzieli swój czas między Berlin a Nowy Jork. Omawiany zbiorek jest dobitnym tego wyrazem – poszczególne historie szybko przenoszą czytelnika na różne kontynenty, do kolejnych miast i metropolii. Jak nietrudno się domyślić, tematem przewodnim całości jest miłość i tęsknota za nią – zasadniczo zrelatywizowana do stosunków damsko-męskich; jedynym wyjątkiem jest tutaj "Syn" traktujący o miłości ojcowskiej.
Bohaterowie Schlinka zawieszeni są często pomiędzy stabilizacją i komfortem własnego życia a wypaleniem i znudzeniem, które skłaniają ich do podejmowania ryzyka. Niektórzy z nich nie mogąc oswoić upływu czasu, desperacko próbują uchwycić się czegoś nowego, inni muszą zmierzyć się z przeszłością własną lub bliskich. Wraca podejmowany chętnie przez niemieckiego autora temat rozrachunków z historią Niemiec - nazizmem, zaczadzeniem komunistyczną ideologią czy podziałem Berlina. Wątki rozliczeniowe pojawiają się nie przy okazji, ale wpisane są integralne w fabułę poszczególnych opowiadań. W "Dziewczynce z jaszczurką" pewien obraz ogniskuje losy dwóch pokoleń – ojca, którego wojenna przeszłość nie jest do końca jasna i syna, który rozdrapuje bolesne rodzinne rany. W "Zdradzie" personalne relacje komplikuje uwikłanie w kolaborację z komunistycznymi służbami. W "Obrzezaniu" jesteśmy świadkiem walki stereotypów, które odciskają piętno na związku pewnego Niemca i Żydówki – ich pełne wzajemnych oskarżeń dialogi stają się wyrazem tego, w jak absurdalny i dotkliwy zarazem sposób historia przekłada się czasem na teraźniejszość.
Szczególnie interesujące wydają się opowiadania "Tamten mężczyzna" i "Groszek cukrowy". W tym pierwszym wdowiec odkrywa po śmierci żony – dzięki listom – że łączył ją romans z pewnym mężczyzną. Korzystając z faktu, że tamten nie wie o jej śmieci, podejmuje ryzykowną grę, kontynuując korespondencję. Z czasem decyduje się poznać nieznajomego osobiście. W "Groszku cukrowym" Thomas, człowiek sukcesu, próbuje dzielić swój czas pomiędzy trzy kobiety – żonę Juttę i dwie kochanki – Veronikę i Helgę. Najpierw czuje się panem sytuacji, zwłaszcza, że wszystkie miłości jego życia do pewnego stopnia aprobują ten chory układ, ale z czasem zaczyna mu doskwierać rozdarcie i brak czasu. Nie potrafiąc uporządkować swojego życia, wybiera ucieczkę w samotność, która kończy się dla niego tragicznie. Ale nie jest to jedyna puenta tego znakomicie poprowadzonego opowiadania.
"Coraz dalej od miłości" to naprawdę godny polecenia zbiór – Schlink posiada dar opowiadania o rzeczach ważnych w sposób przystępny i bezpretensjonalny, bez niebezpiecznego zadęcia i budowania natrętnych przesłań. Jego proza bardziej skłania do myślenia niż wywołuje silne emocje. Wybory bohaterów determinowane są przez różne czynniki, ale głównym przesłaniem "Coraz dalej od miłości" wydaje się być to, że miłość nie może istnieć bez prawdy, obojętnie jaką - za jej odkrycie – przyszłoby zapłacić cenę.

(źródło: http://www.przystań-literacka.pl)


Krzysztof Daukszewicz „Niby wiersze Byłoniebyło”


Wydawnictwo: Bellona
18 maja 2010

Doskonały i wzięty obserwator naszego życia politycznego i społecznego, subtelny szyderca pokazujący jego ułomności. W tym tomiku autor prezentuje głębokie pokłady swego emocjonalnego ciepła wewnętrznego,
romantyczne wręcz "rozdarcia i zwątpienia". Wiersze Daukszewicza to kolejna odsłona wielopłaszczyznowej osobowości autora - tym ciekawsze, że pozwalają na identyfikację czytelnika z doznaniami twórcy. Ich kontemplacja to czas refleksji i czas głębokiego wewnętrznego relaksu.

(źródło: http://www.gandalf.com.pl)


Anita Werner, Paweł Siennicki „Dwa ognie”


Wydawnictwo: Literackie
20 maja 2010

Pasjonująca książka również dla tych, którzy nie lubią polityki
Wybór dwudziestu siedmiu najlepszych wywiadów, przeprowadzonych z osobami z „pierwszych stron gazet”. Rozmowy reprezentują dziennikarstwo najwyższej próby, gdzie nie ma tematów tabu, ani masek, za którymi zazwyczaj ukrywają się politycy. W ogniu pytań wybitnych dziennikarzy, rozmówcy odkrywają swoje tajemnice. Ujawniają czasem brutalną prawdę, ale też swoje ludzkie słabości, smak porażki, niekiedy nawet zaskakującą wrażliwość. Tym sposobem powstał zbiorowy portret najważniejszych ludzi naszej dekady.



Chcieliśmy docierać do emocji naszych rozmówców, odkrywać je i ujawniać. W przypadku polityków mogło się to wydawać trudne, ale nie było niemożliwe. Tak jak w grze w dwa ognie, która polega na wzajemnym „zbijaniu się” piłką, pomagała dynamika i szybkość, celne pytania, często bardzo bezpośrednie. Działało, nasi rozmówcy odkrywali się przed nami, pokazując czasem ostre zęby, a czasem wrażliwość, o jaką nigdy byśmy nie posądzali bohaterów z pierwszych stron gazet.
(fragment wstępu)

(źródło: http://www.wydawnictwoliterackie.pl)


Jarosław Klejnocki „Człowiek ostatniej szansy”


Wydawnictwo: Literackie
20 maja 2010

W Polsce, Wielkiej Brytanii i Szwecji ktoś bestialsko morduje antykwariuszy. Wszyscy giną od cięcia samurajskim mieczem. Morderstwa łączy coś jeszcze – u każdego z zabitych znajdowane są cenne starodruki ukradzione z biblioteki w Krakowie. Rusza międzynarodowe śledztwo koordynowane z Polski przez komisarza Ireneusza Nawrockiego, szefa nowo powstałej policyjnej komórki specjalnej S-3. Nawrocki wraz ze swoim asystentem Mirkiem oraz byłym oficerem GROM-u Priwitzem w poszukiwaniu zabójcy prześwietlają antykwaryczny rynek… nie wiedzą, że śmierć już na nich czyha.

(źródło: http://www.kultura.banzaj.pl)


Krzysztof Kąkolewski „Co u pana słychać?”


Wydawnictwo: Zysk i S-ka
25 maja 2010

Książka, która w momencie pierwszego druku wzbudzała wielkie kontrowersje, doczekała się kolejnego wydania!
Dziesięciu byłych nazistów wysokiej rangi. Dziesięć reportaży o powojennej moralności zbrodniarzy hitlerowskich.
Profesor Hans Fleischhaker – nazistowski antropolog, który jeździł do Auschwitz badać ludzkie czaszki. Hermann Stolting – prokurator, którego wyroki śmierci wykonywano dokładnie co trzy minuty. Otto von Fircks, Aleksander Dolezalek i Konrad Meyer – realizatorzy Generalplan Ost, nowej, nazistowskiej wielkiej wędrówki ludów. Reinhard Hoenh – promotor chemicznej sterylizacji Słowian. Heinz Reinefarth – generał odpowiedzialny za pacyfikację zrzucającej kajdany Warszawy. Heinz Rolf Höppner – który wespół z Adolfem Eichmannem pozbawił życia cztery i pół miliona ludzi. WilhelmKoppe – generał policji i SS, którego sam Himmler uważał za zbyt skrajnego w działaniach. Hubertus Strughold – twórca medycyny kosmicznej, na potrzeby której eksperymentował na więźniach obozu w Dachau, poddając ich ciała nieziemskim warunkom.
Ci ludzie stanowili część największego w historii planu ludobójstwa. Wszystkich odwiedził Krzysztof Kąkolewski, zadając na wstępie jedno pytanie: „Co u pana słychać?”.

(źródło: http://www.kultura.banzaj.pl)

Josif Brodski "Znak wodny"


Wydawnictwo: Znak i S-ka
26 maja 2010

O Wenecji napisano całą bibliotekę. Wśród niezliczonych książek poświęconych Serenissimie Znak wodny Josifa Brodskiego zajmuje miejsce wyjątkowe. Rosyjski poeta,
od kiedy w 1972 roku znalazł się na wygnaniu, spędzał w Wenecji każde Boże Narodzenie
i część mglistego, chłodnego stycznia. Fantasmagoryczny obraz ukochanego miasta zawarł w wierszach (dołączonych do tego tomu), a przede wszystkim w tytułowym eseju - pokazującym, iż w prozie bywał poetą równie wspaniałym jak w poezji.
Włoskiemu wydaniu Znaku wodnego autor nadał tytuł Fondamenta degli Incurabili - „Nadbrzeże Nieuleczalnych”. Nazwa pochodzi od weneckiego nadbrzeża oraz położonego
w pobliżu znanego szpitala. Brodski zawarł w niej świadomość zarówno nieuleczalnej choroby własnego serca, jak i swojej nieuleczalnej miłości do Wenecji - miasta równie chorego i skazanego. Nikt przedtem ani potem nie opisał go w sposób równie hipnotyzujący.
Książka zawiera także ”weneckie” wiersze Brodskiego w tłumaczeniu Katarzyny Krzyżewskiej oraz 16 kolorowych fotografii z Wenecji autorstwa Joanny Gromek-Illg.

(źródło: http://www.znak.com.pl)


Magdalena Kawka „Sztuka latania”


Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
27 maja 2010

Od kiedy tak naprawdę zaczyna się dojrzałość? Czy wtedy, gdy dumni odbieramy dowód osobisty? A może wtedy, gdy wreszcie zyskujemy pewność, że nasze wybory są słuszne? Tylko czy taka pewność w ogóle jest możliwa? Tego rodzaju pytania od dawna nurtują Zośkę, trzydziestopięcioletnią bohaterkę „Sztuki latania”.

Mam trzydzieści pięć lat i w moim życiu nic się nie dzieje. Mam pracę, której nie znoszę, rodziców, którzy nigdy mnie nie rozumieli, nie mam planów, marzeń, ambicji. A najgorsze, że nie mam sił na zmiany. Gdyby teraz pojawił się rycerz na białym koniu i chciał mi rzucić do stóp swoje królestwo, dostałby w pysk za to, że chce mi zburzyć tę moją śmierdzącą stabilizację. Do dupy z tym wszystkim!

Pewnego dnia dochodzi do wniosku, że zmarnowała całe swoje życie. Decyduje się więc na zmiany.

Matka Zosi uważa, że każdy człowiek powinien pozostawić po sobie coś namacalnego: dzieci, wiersze, w ostateczności nawet ręcznie wykonany sweter… Zośka nie ma dzieci, nie pisze wierszy, nie potrafi też robić na drutach. Trwa w przekonaniu, że nie uda się jej nawet zdobyć uznania własnej matki. Po drodze wplątuje się w trudne związki, a na słonecznej wyspie Rodos przeżywa tragedię, która, paradoksalnie, leczy ją z lęku przed lataniem i przed życiem...

(źródło: http://www.proszynski.pl)


Jerzy Pomianowski „Kontrabanda”


Wydawnictwo: Austeria
27 maja 2010

Kontrabanda to zbiór wierszy pisanych skrycie, latami objętych zakazem druku i czytania. Wszyscy niemal ich autorzy byli prześladowani przez władze, skazani na zapomnienie. Osip Mandelsztam skonał w drodze na Kołymę, Martynow i Smielakow odsiedzieli swoje, Anna Achmatowa była gnębiona i szczuta na osobiste zlecenie Stalina. Obecne tu wiersze niemieckich szyderców z grupy Neue Sachlichkeit, ciskał w ogień na berlińskim placu Opery Reichsminister Goebbels.Niemniej - nie są to manifesty polityczne. Nie nadają się na wiece, nie przydadzą się raperom ze szklanej menażerii TV. Te utwory pisali lirycy; nawet pokutny wiersz Borusa Słuckiego jest osobistym zwierzeniem. Byli wierni prostej zasadzie swojego metier: odsłaniać nam własny, prywatny obraz świata.

(źródło: http://www.gandalf.com.pl)

Renata Senktas „Bardzo”


Wydawnictwo: Austeria
28 maja 2010

Renata Senktas (ur. 1979) wiersze i szkice krytycznoliterackie publikowała m.in. w `Studium`, `Czasie Kultury`, `Kwartalniku Artystycznym`, `Dzienniku Portowym`, `Literaturze na Świecie`, a także w antologii poezji kobiet pt. Solistki. Bardzo jest jej debiutem książkowym.


Sebastian Fitzek „Odłamek”


Wydawnictwo: G+J
2 czerwca

Marc Lucas doświadcza strasznego cierpienia: w wypadku samochodowym, który sam spowodował, ginie jego żona, a wraz z nią nienarodzone dziecko. Odłamek, który przy zderzeniu wwiercił mu się w tył głowy, sprawia nieustający ból – ale znacznie bardziej bolesna jest rana na duszy.

Pewnego dnia Marc odkrywa w gazecie anons. Prywatna klinika psychiatryczna poszukuje do udziału w nowatorskim eksperymencie osób, które przeżyły straszliwą traumę. Budzi się w nim nadzieja, że uda się mu uwolnić od dręczącego wspomnienia.
Kiedy po pierwszych testach w klinice wraca do domu, zaczyna się prawdziwy horror. Klucz nie pasuje do mieszkania, przy dzwonku istnieje obce nazwisko. Otwierają się drzwi i Marc staje twarzą w twarz ze zjawą.

(źródło: http://www.kultura.banzaj.pl)

---

Michał Dobrakowski „Dwa światy”


Wydawca: Branta
7 czerwca 2010

Seraj to niepodległe państwo o wiekowej historii zapisanej na kartach pilnie strzeżonych ksiąg i przekazów. Stolica tego izolującego się kraju leży u podnóża skalnego masywu o nazwie Talafúr z niedostępnym wierzchołkiem skrytym w chmurach.

Co się na nim znajduje?
Tego nie wie nikt. Serajskie władze i elity od setek lat utrzymują, że tylko wzniesienie Schodów prowadzących na sam szczyt pozwoli odkryć tajemnicę góry.
Czy mówią prawdę?
Młody naukowiec o imieniu Bled – podobnie jak znakomita większość Serajan – nie miał powodu, aby w to nie wierzyć. Jednak nieoczekiwany splot wydarzeń ukazał przed nim oblicze ojczyzny, które było dalekie od jego wyobrażeń – mroczne i zagadkowe…

(źródło:www.kultura.banzaj.pl)


Anton Cziż „Boska trucizna”


Wydawnictwo: Otwarte
14 czerwca 2010

Sankt Petersburg, rok 1905.

W śnieżnej zaspie zostaje znalezione ciało młodej kobiety. Okoliczności śmierci bada radca kolegialny Wanzarow. Pozornie banalna sprawa niespodziewanie się komplikuje. W śledztwo zostają wmieszani ekscentryczni naukowcy, piękności w woalkach oraz tajne carskie służby. Czy rozwiązanie zagadki kryje się w świętych tekstach kultu aryjskiego boga Somy?

"Boska trucizna" to mistrzowsko skonstruowany kryminał. Rosja w przededniu rewolucji jest tłem dla trzymającej w napięciu intrygi. Kapitalny język i poczucie humoru autora dodają smaku opowieści o zbrodni i tajemniczym napoju.

(http://www.kultura.banzaj.pl)


Kristina Ohlsson „Niechciane”


Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
15 czerwca 2010

Trzymający w napięciu skandynawski kryminał następczyni Henninga Mankella.

Największym koszmarem rodziców jest myśl, że ich dziecko mogłoby zniknąć. Właśnie to przytrafia się pewnej matce w zatłoczonym pociągu relacji Göteborg - Sztokholm. Żaden z pasażerów nie przypomina sobie kilkuletniej dziewczynki, która przepadła bez śladu...

Śledztwo w tej tajemniczej sprawie prowadzą detektyw Alex Recht i cywilny analityk policyjny, Frederika Bergman. Podczas przesłuchania matki zaginionej dziewczynki Frederika odkrywa niepokojące szczegóły z jej życia rodzinnego. Kto i dlaczego porywa dzieci? Czy policji uda się rozwiązać tę zagadkę? Z pozoru rutynowe dochodzenie przybiera nieoczekiwany obrót i przeradza się w dramatyczną walkę o życie.

(źródło: http://www.proszynski.pl)


Eric Frattini „Wodny labirynt“


Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
15 czerwca 2010

Porywający thriller historyczny!

Afdera Brookes, młoda, błyskotliwa historyczka i archeolog, otrzymała w spadku po babci klucz, otwierający skrytkę w American Bank, w której przechowywany jest antyczny manuskrypt. Z pomocą Maximiliana Kronauera, księdza jezuity, kobieta rozpoczyna podróż z Zurychu przez Kair, Aleksandrię, Genewę, Hong Kong aż po Wenecję, w poszukiwaniu znaczenia tajemniczego dokumentu… Tymczasem kardynał Lienart z Watykanu robi wszystko, by prawda, zawarta w rękopisie, nigdy nie wyszła na jaw. Co by się stało, gdyby początki chrześcijaństwa wyglądały inaczej, niż nam mówiono?

Gdyby nikt nam nie powiedział, jaka jest tradycyjna interpretacja Pasji Chrystusa, czy bylibyśmy w stanie stwierdzić, wyciągając wnioski tylko z popełnianych czynów, a nie z komentarzy do nich, kto tak naprawdę kochał Chrystusa: zazdrosny Judasz, czy też tchórzliwy Piotr?

(źródło: http://www.proszynski.pl)