22-12-2017, 18:03
Gunnarze, z czym Ty chcesz ze mną polemizować? Napisałam, że mi się nie podoba, a Ty, że Ci się podoba. To nie jest kwestia dyskusyjna.
Mirando, rozwinę swoją myśl:
Narracja była tak poprowadzona, że morderstwo zupełnie mi nie pasowało do głównego bohatera, a podczas pytania, czy jest dobrym człowiekiem, nie pomyślałam o ojcu. Tak samo jak "zabiłeś mnie" potraktowałam jako potępieńczy jęk przywidzenia, a nie stwierdzenie faktu. Bo psychologia postaci wydawała mi się inna. Widziałam nieraz opowiadania, w których takie rzeczy jak mieszkanie z ojcem i pożar były wspomniane mimochodem, bardziej do zapełnienia miejsca niż przedstawienia czegokolwiek. Podobnie jak różne słowa demonów i zwid, które najczęściej nie były zgodne z prawdą literacką. Wtedy to było tak samo pobieżnie traktowane jak tutaj, stąd - czytelnik raczej się nie domyśli, że faktycznie zamordował ojca. Prędzej myślałam, w pierwszym zakończeniu, że męczyło go sumienie, że ojca nie uratował albo nie pochował. To już prędzej.
Drugie zakończenie też mi się nie podoba, ale jest wzmianka o morderstwie z perspektywy teoretycznie osoby postronnej i to technicznie stawia to zakończenie wyżej. Nie widzę też problemu, żeby połączyć oba zakończenia, bo właściwie wcale się aż tak nie różnią. Wtedy pewnie już by mi się bardziej podobało, bo wiedziałabym - jako czytelnik - na czym stoję. A tak jestem rozdarta i nic w sumie nie wiem ani nie rozumiem. To są moje odczucia. Brakuje mi szerszego opisu motywów postaci w tym temacie. Z drugiej strony, skoro to ma być baśń, to i tak nie mam co dyskutować.
No, ale pomijając zakończenie, szybko poprowadzony, skokowo wręcz, opis historii bohatera mi się podobała.
Tyle ode mnie. Dałabym 4 gwiazdki, gdybym była krytykiem.
Mirando, rozwinę swoją myśl:
Narracja była tak poprowadzona, że morderstwo zupełnie mi nie pasowało do głównego bohatera, a podczas pytania, czy jest dobrym człowiekiem, nie pomyślałam o ojcu. Tak samo jak "zabiłeś mnie" potraktowałam jako potępieńczy jęk przywidzenia, a nie stwierdzenie faktu. Bo psychologia postaci wydawała mi się inna. Widziałam nieraz opowiadania, w których takie rzeczy jak mieszkanie z ojcem i pożar były wspomniane mimochodem, bardziej do zapełnienia miejsca niż przedstawienia czegokolwiek. Podobnie jak różne słowa demonów i zwid, które najczęściej nie były zgodne z prawdą literacką. Wtedy to było tak samo pobieżnie traktowane jak tutaj, stąd - czytelnik raczej się nie domyśli, że faktycznie zamordował ojca. Prędzej myślałam, w pierwszym zakończeniu, że męczyło go sumienie, że ojca nie uratował albo nie pochował. To już prędzej.
Drugie zakończenie też mi się nie podoba, ale jest wzmianka o morderstwie z perspektywy teoretycznie osoby postronnej i to technicznie stawia to zakończenie wyżej. Nie widzę też problemu, żeby połączyć oba zakończenia, bo właściwie wcale się aż tak nie różnią. Wtedy pewnie już by mi się bardziej podobało, bo wiedziałabym - jako czytelnik - na czym stoję. A tak jestem rozdarta i nic w sumie nie wiem ani nie rozumiem. To są moje odczucia. Brakuje mi szerszego opisu motywów postaci w tym temacie. Z drugiej strony, skoro to ma być baśń, to i tak nie mam co dyskutować.
No, ale pomijając zakończenie, szybko poprowadzony, skokowo wręcz, opis historii bohatera mi się podobała.
Tyle ode mnie. Dałabym 4 gwiazdki, gdybym była krytykiem.