W maluszkowym świecie /part three/

[Miranda Calle]

No cóż. Nie sądzę, że aż tak prostą... Kobiety nie bywają proste .

Dominującą cechą kobiet jest bezmyślność, a Miranda nie jest wyjątkiem

P.S. Czemu nazywałaś mnie Płazem? Zaręczam, nie jestem oślizły .

Mam nieodparte wrażenie, że pingwin ma w swoim pudełku żabę na drugie śniadanie

Niemniej, Gorzki, wskaż naszej koleżance jakieś moje najmniej oburzające Cię teksty, aby wyrobiła sobie zdanie o potwornych meandrach mojego myślenia i pisania. 

Miranda sama poszuka, ale dziękuje za dobre chęci

Koleżanka chyba hołduje klasycznej konstrukcji: Akcja, wyjaśnianie łopatologiczne wszystkiego i wszystkim.

Tu to tak nie działa, Mirando.Najważniejszy jest psychologiczny rys postaci ujawniający się w ich dialogach i zdarzeniach. Nigdy w opisach narratora, bo to za proste i znamionuje słabe pióro.

Koleżanka lubi pomyśleć nad tekstem dłużej niż czas potrzebny na jego przeczytanie, więc pudło, Mistrzu Pióra. 
I, na nieszczęście, lubi także pozastanawiać się nad motywacją bohaterów. 
I wymyśliła coś takiego: Bezimienny zabił, bo kobieta go zostawiła. Jest romantykiem, cierpiącym niemłodym Werterem, Gustawem z współczesnych "Dziadów". Motyw porzuconego kochanka nie jest taki nowy, więc Ameryki kolega nie odkrył. Ale nie o to chodzi, by zawracać kijem Wisłę, tylko by zapodać temat w ciekawej formie - i to się, owszem, udało (skromnym zdaniem nowicjuszki).