26-05-2016, 14:19
Czy zwyczajna ta historia? Właściwie to trochę tak. Fakt, że tytuł niewątpliwie podbija wartość tekstu i dzięki naprowadzeniu pewnych struktur myślowych, utwór wydaje mi się ponętniejszy, bardziej jakby zawiły (choć i tak nader prosty w interpretacji).
Dla mnie pulsowanie w podbrzuszu ok. Częste to. A kałuża krwi mogła powstać, jak z upadku roztrzaskał sobie czaszkę, to dla mnie też raczej spoko, nie wydaje mnie się dziwne.
Bardzo odważne (i udane!) pisanie z perspektywy płci pięknej-przeciwnej. Wprawdzie kobieta dodałaby mnóstwo nieistotnych szczegółów, ale męska logika w krótkiej opowieści wyszła bardzo pięknie.
Fakt, że lakoniczność tekstu mogłaby być minusem, niemniej nie ma nic więcej, co warto by dodać, więc jak dla mnie jest w porządku. Jak na autora poezji, to utwór jest (chyba aż zaskakująco) dobry.
Jedyne co, to w ostatniej scenie brakuje mi jakichś szczegółów. Przyciąga kobietę do siebie i zrywa koszulę, ale mi by się bardziej widziało, że zrywa od razu, bez przyciągania, potem może ją popchnąć na ścianę i coś robić, bo tak to kobieta może się cofnąć, pomanewrować, zrobić coś więcej. Zakładam, że może, bo to rozbieranie daje mi taki obraz.
Jeszcze mnie tylko zastanawia, czy kobieta na obcasach może mocno kogoś odepchnąć? Wydaje mi się to niestabilne, ale nie jestem pewna, bo nie noszę obcasów.
Jak dla mnie takie 4/5 - przeczytałam z przyjemnością, ale raczej nie zapamiętam na długo. Możliwe, że czasem, w pewnych sytuacjach lub w pewnej sytuacji, być może określonej, być może nie - przypomni mi się upadek kobiety z Twojej historii. Ale chyba lepiej, żeby nie, bo to raczej nie będzie dobrze o mnie świadczyć.
Dla mnie pulsowanie w podbrzuszu ok. Częste to. A kałuża krwi mogła powstać, jak z upadku roztrzaskał sobie czaszkę, to dla mnie też raczej spoko, nie wydaje mnie się dziwne.
Bardzo odważne (i udane!) pisanie z perspektywy płci pięknej-przeciwnej. Wprawdzie kobieta dodałaby mnóstwo nieistotnych szczegółów, ale męska logika w krótkiej opowieści wyszła bardzo pięknie.
Fakt, że lakoniczność tekstu mogłaby być minusem, niemniej nie ma nic więcej, co warto by dodać, więc jak dla mnie jest w porządku. Jak na autora poezji, to utwór jest (chyba aż zaskakująco) dobry.
Jedyne co, to w ostatniej scenie brakuje mi jakichś szczegółów. Przyciąga kobietę do siebie i zrywa koszulę, ale mi by się bardziej widziało, że zrywa od razu, bez przyciągania, potem może ją popchnąć na ścianę i coś robić, bo tak to kobieta może się cofnąć, pomanewrować, zrobić coś więcej. Zakładam, że może, bo to rozbieranie daje mi taki obraz.
Jeszcze mnie tylko zastanawia, czy kobieta na obcasach może mocno kogoś odepchnąć? Wydaje mi się to niestabilne, ale nie jestem pewna, bo nie noszę obcasów.
Jak dla mnie takie 4/5 - przeczytałam z przyjemnością, ale raczej nie zapamiętam na długo. Możliwe, że czasem, w pewnych sytuacjach lub w pewnej sytuacji, być może określonej, być może nie - przypomni mi się upadek kobiety z Twojej historii. Ale chyba lepiej, żeby nie, bo to raczej nie będzie dobrze o mnie świadczyć.