28-12-2015, 14:24
Gorzki, przecież mi nie o chrzest się rozchodzi. Nie o samo przyjęcie do wspólnoty. Przecież małżeństwa, które są w SJ mają dzieci, tak czy nie? I niezależnie czy to dziecko jest ochrzczone (czy jak tam się ich wciela do wspólnoty) czy też nie, w pewnym momencie może ulec wypadkowi. Traci większość krwi i co wtedy? Lekarz przedstawia rodzicom jedyne możliwe wyjście, czyli transfuzję. W banku jest dostępna krew odpowiedniej grupy. Co na to rodzicie dziecka będący Świadkami Jehowy? Czy trzyletnie dziecko ma prawo wybrać dla siebie życie? Skrobipiórek celowo unika odpowiedzi na to pytanie. A tak głośno krzyczał, że urywanie dyskusji w niewygodnym momencie jest niedojrzałe.
Skrobipiórku, odpowiesz mi?
Bardzo dobrze, że postęp idzie w kierunku autoprzeszczepów. Bardzo bym chciała żeby banki krwi były niepotrzebne. Ale dopóki każdy człowiek nie będzie miał od urodzenia produkowanych własnych komórek do przeszczepów, a to ze względu na koszty jest na chwilę obecną nutą przyszłości, będzie musiał ratować się krwią innych. Chcecie mi powiedzieć, że te wszystkie przypadki, gdy odmówiono takiego leczenia, co doprowadziło do śmierci człowieka, to są mity i plugawe pomówienia? Ja nikomu nie zabraniam wierzyć w co sobie chce, ale stawiam jeden warunek - nie zmuszaj do tego innych i nie szkodź innym. Jeśli sam wolisz umrzeć, bo tak interpretujesz słowa biblii (moim zdaniem całkiem na opak), to umieraj, ale nie zmuszaj do tego swoich bliskich.
Jeśli chodzi o hodowanie zarodków ludzkich w celach ratowania życia, jestem przeciwna. Bo to poświęcanie jednego życia, aby ratować drugie. Dopóki człowiek chce świadomie podzielić się częścią siebie, to jest w porządku. Jeśli matka świadomie oddaje swój organ, żeby ocalić dziecko, to ok. Taki jej wybór. Jeśli lekarz, mąż, guru miałby podjąć za nią tą decyzję, to już nie. Ratowanie jednostki nigdy nie powinno szkodzić innej.
Przy hodowli zarodków już wchodzimy za skomplikowane tematy, podobnie jak aborcja i eutanazja. Trudno tu jednoznacznie stanąć po którejś ze stron. Jednak Twoja argumentacja przeciwko transfuzji dotycząca problemów natury immunologicznej jest raczej nietrafiona. Chyba każdy wolałby żyć przyjmując leki do końca życia, niż nie żyć, ale nie martwić się, że przeszczep się nie przyjął. Jeśli ktoś tą krew ofiarował z własnej nieprzymuszonej woli, to dlaczego jej nie przyjąć? Nikt wtedy nie cierpi, a można uratować życie.
Skrobipiórku, odpowiesz mi?
Bardzo dobrze, że postęp idzie w kierunku autoprzeszczepów. Bardzo bym chciała żeby banki krwi były niepotrzebne. Ale dopóki każdy człowiek nie będzie miał od urodzenia produkowanych własnych komórek do przeszczepów, a to ze względu na koszty jest na chwilę obecną nutą przyszłości, będzie musiał ratować się krwią innych. Chcecie mi powiedzieć, że te wszystkie przypadki, gdy odmówiono takiego leczenia, co doprowadziło do śmierci człowieka, to są mity i plugawe pomówienia? Ja nikomu nie zabraniam wierzyć w co sobie chce, ale stawiam jeden warunek - nie zmuszaj do tego innych i nie szkodź innym. Jeśli sam wolisz umrzeć, bo tak interpretujesz słowa biblii (moim zdaniem całkiem na opak), to umieraj, ale nie zmuszaj do tego swoich bliskich.
Jeśli chodzi o hodowanie zarodków ludzkich w celach ratowania życia, jestem przeciwna. Bo to poświęcanie jednego życia, aby ratować drugie. Dopóki człowiek chce świadomie podzielić się częścią siebie, to jest w porządku. Jeśli matka świadomie oddaje swój organ, żeby ocalić dziecko, to ok. Taki jej wybór. Jeśli lekarz, mąż, guru miałby podjąć za nią tą decyzję, to już nie. Ratowanie jednostki nigdy nie powinno szkodzić innej.
Przy hodowli zarodków już wchodzimy za skomplikowane tematy, podobnie jak aborcja i eutanazja. Trudno tu jednoznacznie stanąć po którejś ze stron. Jednak Twoja argumentacja przeciwko transfuzji dotycząca problemów natury immunologicznej jest raczej nietrafiona. Chyba każdy wolałby żyć przyjmując leki do końca życia, niż nie żyć, ale nie martwić się, że przeszczep się nie przyjął. Jeśli ktoś tą krew ofiarował z własnej nieprzymuszonej woli, to dlaczego jej nie przyjąć? Nikt wtedy nie cierpi, a można uratować życie.