27-12-2015, 17:39
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 27-12-2015, 17:41 przez czarownica.)
Cytat:1) Osobiście uważam, że w sprawie moralności tylko Bóg jest kompetentny mnie pouczać, i jego zdanie jestem w stanie przyjąć.
Masz absolutne prawo. Przyjęliśmy to do wiadomości.
Cytat:3) Ja uznaję za wzorzec moralny-chrześcijańską konstytucję jaką jest Biblia
To też już wiemy.
Ty wierzysz w biblię, ja nie. Co z tego wynika? Nic.
Czy to sprawia, że jestem gorszym człowiekiem od Ciebie? Nie. Czy lepszy jest ksiądz, który gwałci dzieci, ale wyznaje nauki biblii, czy ateista, który dzieciom pomaga i po swojemu zwalcza zło?
Tak naprawdę nie ważne jest to, czym się podpieramy w życiu, co sobie stawiamy za wzór, ale jacy jesteśmy w chwili próby, jakiego dokonamy wyboru.
Na naukach przedmałżeńskich powiedziano mi, że gdy w morzu topi się mąż i dziecko, a ja jestem w łódce i mogę uratować tylko jedno z nich, powinnam uratować męża. Większość par na sali okazało konsternację na te słowa, podobnie jak ja. Większość z obecnych tam ludzi nie zgadzało się z tym, bo dziecko jest bardziej bezbronne, bo kocha się je bezwarunkowo, bo po prostu instynkt macierzyński nakazuje je chronić ponad wszystko. Ja się wyrzekam takiej wiary, która każe mi robić inaczej. Wyrzekam się też wiary, która nie pozwala przetoczyć krwi mojemu umierającemu dziecku. Bo to zwyczajnie nieludzkie i barbarzyńskie, pozwolić mu umrzeć, kiedy jest szansa na ratunek. To jest głupota i zaślepienie ideą, która nie służy ludziom, tylko sama sobie. A ludzie, którzy wyłączają swój mózg, bo kierują się tylko i wyłącznie ideą, są dla mnie zwyczajnie niebezpieczni.