06-12-2015, 18:30
Cytat:Zakładam, że ci, którzy je wymyślili, działali z natchnienia Ducha Świętego. Kim zaś ja jestem, by takich tytanów ducha jak choćby Święty Franciszek z Asyżu osądzać?
Nie sądzę że Bóg pobudził pewne osoby do wymyślenia dogmatów.
Dlaczego? Ponieważ dogmaty nie są zgodne z Jego natchnionym słowem-Pismem Swiętym
W Jego słowie Biblii czytamy:„Ja świadczę każdemu, kto słyszy słowa proroctwa tego zwoju: Jeżeli ktoś doda coś do tych rzeczy, Bóg doda mu plag zapisanych w tym zwoju; (...)/Obj 22,18/
Objawienie jak również inne księgi biblijne są natchnione przez Boga. Któż by się ważył zmienić choć słowo z tego, co sam Bóg wypowiada? Ktoś taki niewątpliwie zasługiwałby na udaremnienie jego zabiegów o życie i na wymierzenie mu plag.
Nie wydaje mi się że Franciszek z Asyżu był duchowym tytanem.
Dlaczego tak sądzę?
Gorliwym orędownikiem obchodzenia „Bożego Narodzenia” był Franciszek z Asyżu. W roku 1224 z okazji świąt i ku radości licznie zgromadzonych mieszczan odprawił nabożeństwo obok prawdziwego żłobu, przy którym stał żywy wół i żywy osioł. Wkrótce wystawianie szopki stało się bardzo popularne i do dziś urządza się ją w okresie świąt w wielu rodzinach i kościołach katolickich.
Czy nie znał korzeni świąt Bożego Narodzenia ?
W 1647 roku w Anglii Parlament Cromwella orzekł, iż Boże Narodzenie ma być dniem pokuty, a w roku 1652 całkowicie zakazał obchodzenia tego święta. W latach 1644-1656 obrady parlamentu celowo prowadzono właśnie 25 grudnia. Jak przyznała historyk Penne L. Restad, „duchownym uczącym o Bożym Narodzeniu groziło uwięzienie. Zakrystianie, którzy dekorowali kościół świątecznymi ozdobami, płacili kary pieniężne. Zgodnie z prawem w Boże Narodzenie sklepy miały być otwarte jak w zwykły dzień handlowy”. Dlaczego podjęto tak stanowcze działania? Reformatorzy purytańscy uważali, że Kościół nie powinien tworzyć tradycji, które nie mają potwierdzenia w Piśmie Świętym. Dlatego gorliwie głosili swe przekonania i rozpowszechniali literaturę potępiającą obchody Bożego Narodzenia.
Podobna sytuacja istniała w Ameryce Północnej. W latach 1659-1681 w kolonii nad zatoką Massachusetts Boże Narodzenie również było zakazane. Obowiązujące wtedy prawo nie zezwalało na obchodzenie go w żadnej postaci. Naruszający te przepisy płacili grzywny. Ale nie tylko purytanie z Nowej Anglii odnosili się do tego święta z niechęcią. Podobny stosunek do niego mieli też obywatele innych kolonii, na przykład kwakrzy z Pensylwanii. W pewnym źródle podano, że „wkrótce po uzyskaniu niepodległości przez Amerykanów, Elizabeth Drinker, sama będąca kwakrem, podzieliła mieszkańców Filadelfii na trzy grupy. Do pierwszej należeli kwakrzy ‚uznający [Boże Narodzenie] za zwykły dzień, do drugiej — ci, którzy obchodzili je ze względów religijnych, a do trzeciej — osoby ‚spędzające ten czas na libacjach i hulankach’”.
Henry Ward Beecher, sławny amerykański kaznodzieja wychowany w tradycyjnej rodzinie kalwińskiej, do 30 roku życia niewiele wiedział o tym święcie. W roku 1874 napisał: „Boże Narodzenie było mi obce”.
Również wczesne kościoły baptystów i kongregacjonalistów uznawały, że obchodzenie rocznicy narodzin Chrystusa nie ma podstaw biblijnych. W pewnej książce podano, że baptyści w Newport (stan Rhode Island) Boże Narodzenie świętowali po raz pierwszy dopiero 25 grudnia 1772 roku, czyli jakieś 130 lat po założeniu pierwszego Kościoła baptystów w Nowej Anglii.
g02 8.12 16-17
Bój się prawdziwego Boga i przestrzegaj jego przykazań. Na tym bowiem polega cała powinność człowieka. Bo prawdziwy Bóg podda wszelki uczynek osądzeniu w związku z każdą ukrytą rzeczą, czy to dobrą, czy złą. ( Kaznodziei 12: 13,14 )