14-01-2014, 20:12
Haha, Laj, ja też pierwsze co, to wrzuciłem na kindla. Miałem przeczucie, że warto, nawet sobie zostawię. Co do tekstu, to dobrze mi się go czytało, kiedy czytałem jego fragmenty na głos, wtedy wolniej i dużo obrazków, bo język akwarela. Czytałem nawet mamie jak prasowała i najbardziej się śmialiśmy przy orszaku z kozą wielkości autobusu. Taka dosadna metafora, bum. Czasem mi się dłużył ten tekst, wtedy jak on uciekał z tego bagna szczypiących raków. Tamta groza do mnie nie trafiała, miałem taki moment przesytu, nadwyrężenia. Rażą tam ze trzy powtórzenia, pamiętam jedno... "dym papierosowy", "zgasił papierosa". Ale to dobrze, znaczy się reszta klawa. Ale horror mnie tam żaden nie chwycił. Jest za dużo krwi, krwistości itd. a za mało thrillera, nie czuję napięcia. Wszystko jest dopowiedziane, sama fabuła (może przez to, że od początku sceny są przerysowane – karczmiana gadka), no uśmiałem się przy zakupach w sklepie z czakrą! Hehe, jego przygotowania to olśnienia były świetne. No, powodzenia na konkursach i cieszę się, że przeczytałem. Pozdrawiam! A o smaczkach dużo by mówić. Czasem jak dachówka zachodził jeden na drugi, co bywa też wadą, bo brakuje tych poetyckich przestrzeni między konkretem, a abstrakcją (którą zresztą posługujesz się wyśmienicie). Dzięki!