Ocena wątku:
  • 2 głosów - średnia: 4.5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Świat ostatni
#1
świat jest wielkim nie-miejscem
miliony kropek i twoja
rozmazująca się gdy życie milknie

w takiej chwili podobno słychać samotność
czas cofa się i bolą wyrzuty sumienia
czujesz jakie są nieodwracalne

film zwija w zakamarkach świadomości
zostajesz sam ze sobą z cieniami
i światłem

wtedy oddziela się dusza
a ty czujesz strach

oglądasz się jeszcze na życie
z daleka słyszysz morze które cofa się
ktoś cicho czyta twoje pamiętniki

patrz
świat rozprasza się jak mgła
Nie umiem pisać konstruktywnych komentarzy.
Odpowiedz
#2
to mój ulubiony Pani wiersz. "świat jest wielkim nie-miejscem". niektórych miejscach banalny lecz za chwile zaskakuje świetną metaforą. sam tytuł jest dobrze dobrany. kolorowo, z umiarem, stabilnie, bardzo dobry montaż.

pozdrawiam czas
jestem nikim i niczym
Odpowiedz
#3
To jest również i mój ulubiony wiersz Pani autorstwa.
Czytając, czułam się zawieszona w czasie. Szczególnie spodobał mi się fragment o pamiętnikach.
Aż mam ochotę wydrukować ten tekst i powiesić sobie w pokoju na tablicy Smile
Pozdrawiam
The Earth without art is just eh.
Odpowiedz
#4
Tu ja się uśmiecham. Smile
Nie umiem pisać konstruktywnych komentarzy.
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości