[Akcja] Spotkajmy się w parku*

[miriad]

Zaczerpnęła głęboki oddech i usiadła za biurkiem zawalonym papierami. Zamknęła oczy i z zaciśniętymi zębami wyszeptała do siebie:
- Znowuż przeglądanie papierów!
Wzięła pierwszy z brzegu arkusz i pogrążyła się w lekturze. [...] muszę wziąć Morrisa i przeszukać mieszkanie matki, pomyślała i ziewnęła szeroko. [...] Nagle drzwi otworzyły się i do pomieszczenia wszedł mężczyzna.

To wszystko jest bardzo blisko siebie, zaznaczam.
Widziałbym raczej "wdech". Oddech to wdech i wydech, słowo "zaczerpnąć" traci zastosowanie.
Czepiam się do "i" oczywiście. Nie z racji powtórzeń, ale z braku urozmaicenia. Na pewno umiesz lepiej. A to razi.

Zmierzwił swoje czarne włosy

Wiadomo, że swoje.

Postaram się (przynajmniej POSTARAM) od tego punktu nie wyłapywać (i tak je wyłapie, ale nei bede ich cytował) podobnych potknięć, noszących wręcz znamiona błędów;] Albo chociaż ograniczę się w tym. Skupie się za to na historyjce.

- Morris, idziemy! Wyjaśnię ci po drodze! – zawołała szturchając postawnego mężczyznę.

Co to było?? Jakie morris? Gdzie, skąd?? Zbiło mnie to z tropu.

odsypiać nieprzespaną noc

bez.
(to nie jest uwaga o błędzie - przynajmniej nie na pewno - a o subiektywnym odczuciu, więc pozwalam sobie zasygnalizować, że widzę coś takiego w tekscie. rzutuje to na ocenie warsztatu; zdarzają ci się tego typu rzeczy)

Podbiegła do drzwi i wstrzymując oddech na chwilę, otworzyła drzwi.

Leżeli na sobie

hehe. A chuck norris ma każde jedno jajo większe od drugiego.

poruszając się rytmem bicia własnych serc

A to nie jest po polsku.

właściwie to nie mam wiecej do dodania. niedopracowane, wiadomo, ale ogólnie nie moje klimaty, wiec chyba nie jestem obiektywny - a chcialem skomentować fabułę;/ niestety mysle, ze nie ma sensu.