Lalka

[haniel]

Wydaje mi się, że w pierwszym akapicie przesadziłaś z tymi porównaniami, bo wrzuciłaś je wszędzie, gdzie się dało. Wiem, że miało być ładnie i cudnie, ale trzeba z umiarem chyba. No, ale błędu żadnego nie tam, chyba, że nie widzę

oględziny przedmiotu.

nie wiem czy tak miało być, ale oględziny to mi się z miejscem zbrodni kojarzą

Z bliska znalezisko prezentowało się jeszcze bardziej okazale.

wydaje mi się, że przecinek przed znalezisko się zda

Wprost nie mogła uwierzyć uwierzyć, iż ktoś ją po prostu porzucił.

nadprogramowy wyraz

 Helen nie robiła sobie nadziei. Choć eksponat byłby ukoronowaniem jej kolekcji, pewnie miał już właściciela.

Może potem się wyjaśni, ale Helen wprowadza się do nowego domu, czyli rozumiem, że go kupili i znajduje porzuconą lalkę i martwi się, że jest czyjaś? Dlaczego. Zostawili ją, ich strata

Z matczyną troskliwością

znowu ta matczyna troskliwość, niby nie powtarzasz, ale dość blisko siebie są te stwierdzenia

Powoli i ostrożnie – niemal z namaszczeniem.

a tutaj wydaje mi się, że lepiej napisać albo jedno, albo drugie, bo dwa jednocześnie to takie jakby powtórzenie, bo matczyna troskliwość, to wiadomo jaka jest

Targnęło nią irracjonalne przeczucie, które za nic nie dało się sprowadzić do rangi zwykłej fanaberii i opuścić mózgu.

tam albo brakuje słowa, albo coś z tym zdaniem w ogóle nie tak, bo to opuszczenie mózgu tak ni w pięc ni w dziesięc

Helen nie potrafiła już cieszyć się znaleziskiem.

taka szybka zmiana nastroju, najpierw mało się nie posikała ze szczęścia, a teraz nagle o, trochę dopieścić opis zmiany tego nastroju by się zdało, chyba

Pracownicy, którzy remontowali dom?

dziwna myśl, jakoś nie mógłbym wyobrazić sobie, że robotnicy mieli lalkę

Gdy irytujący głosik w słuchawce poinformował ją:
- Przepraszamy, wybrany numer jest nieprawidłowy.
Powtórzyła czynność, przeklinając pod nosem.

to ma być jako jedno zdanie przerwane dialogiem, czy co? Bo tak dziwnie wygląda, bo to rozpoczęcie od gdy do niczego nie pasuje

zamiaru odkładać tego do jutra.

na jutro chyba lepiej brzmi w tym przypadku

- Proszę pani… Ależ żadnej lalki tam nie było. Zauważyłbym ją.

czemu ten wielokropek? Taka dziwna przerwa

Nie potrafiła już cieszyć się z faktu posiadania jej, ale jednocześnie nie umiała przyznać, iż boi się niepozornego przedmiotu.

pisałaś o tym chwilę temu, pamiętamy, nie musisz powtarzać

kiedy swoje sztuczki prezentuje clown.

dlaczego nie klaun?

Z ust kobiety wyrwał się cichy krzyk, który do złudzenia przypominał jęk zawodu publiczności, gdy clown gubi wszystkie piłeczki, przestaje żonglować i ze zrezygnowaną miną kończy występ.

hmm, jakby klaun spalił sztuczkę, to publiczność raczej by zrobiła buuuuuu albo go wygwizdała, jęk mi nie pasuje, a co za tym idzie to porównanie, jęk zawodu a pisk ze strachu to co inne

miss szkoły rocznik dziewięćdziesiąt sześć. W jej mniemaniu była to zbrodnia gorsza niż kradzież

tu trochę wyszło, że ten tytuł miss jest zbrodnią, ale może się czepiam

Scott wymamrotał coś przez sen, po czym przewrócił się na drugi bok, lecz nadal spał.

nadal smacznie spiąc zamiast lecz nadal spał chyba lepiej brzmi

mógł to zrobić tylko mężczyzna.

lepiej chyba będzie tylko Scott mógł to zrobić, mężczyzna średnio pasuje, bo zalatuje, jakby mąż był kimś obcym. Potem możesz napisać, że przez myśl jej przemknęło, że to był jego głupi żart czy coś takiego, żeby uniknąć powtórzenia.

Jak kiedyś – zanim znalazła lalkę.

jak kiedyś, minął dzień czy dwa, a jak kiedyś brzmi mi, jakby ten koszmar trwał już conajmniej kilka tygodni

Następnie rozejrzała się dookoła, jakby bała, iż zobaczą ją sąsiedzi.

się brakuje

ulubiony kubek upadł na posadzkę,

posadzka na ganku? No chyba, że otworzyła drzwi i się cofnęła do wnętrza domu

Bywała w podobnych miejscach. To wydawało jej się tak zapuszczone, że, gdyby nie chęć jak

te zdania chyba lepiej podzielić "ale"

- Nie pasuje do wystroju domu – wypaliła, siląc się na swój najlepszy, wręcz uwodzicielski uśmiech.

ciężko mi sobie wyobrazić wypalenie z uwodzicielskim uśmiechem

Naturalnie Scott nadal się na nią boczył

trochę mi ten jego foch nie leży, no kurde, żona gada jakieś pierdoły, a ten się wkurza, jakby go conajmniej zdradziła, trochę przesada chyba

Nie chcąc budzić mężczyzny

znowu ten mężczyzna, taki obcy i be

kontynuowała marsz ciemnym korytarzem, który zdawał się ją wsysać.

no ale na korytarzu to światło już mogła zapalić :>

Poruszył się.
Najpierw nieznacznie. Potem skulił, jakby chciał osłonić się przed niewidzialnym ciosem. Kobieta zapomniała na chwilę o potrzebującym uwagi synku i, stojąc w progu, tępo wpatrywała się w ścianę, a wyobraźnia podsuwała jej sprzeczne interpretacje wydarzeń. Czuła czyjąś obecność. Nieważne, kto to był. 

poszatkowałaś to akapitami, a tam gdzie one są potrzebne ich nie ma, zaburzając ciąg myślowy, no zdania nie pasują do siebie

Gdy oszołomiona Helen przyjrzała się bliżej blademu obliczu porcelanowej kobietki,

często zaczynasz od gdy, a to niby nie do końca poprawnie

Lodowate powietrze przemknęło pieszczotliwie po

lodowate powietrze i pieszczotliwy dotyk średnio do siebie pasują, wg mnie

Kobieta zamarła w bezruchu.

zamiera się przeważnie w bezruchu, chyba

Trochę tego nawymieniałem, ale może to czepianie się zwykłe. Tekst jest całkiem fajny, może mało zaskakujący, ale jak pisałaś, to wprawka. Warsztat Ci się poprawił, ale strasznie przytłaczają mnie te Twoje opisy i porównania, poupychane w każdej możliwej przestrzeni. Nie przesadzaj z tym tak, co za dużo, to nie zdrowo, bo wyszukane opisy można wrzucić, ale zbyt duża ilość pogarsza jakość tekstu. No, ale chciałaś poćwiczyć opisy, to tak są dobre, ale oczywiście w innych opkach (niećwieczebnych) ich tyle nie wrzucisz, co?:>

I popieram komentarz zostawiony przez Ish.

Dam 6,5/10.