"Les Fleurs du Mal"

[księżniczka]

które z urazem na niego zerkały.

z urazą

To było Jego Miejsce, zawsze tu przychodził, gdy miał jakiś problem do przemyślenia. Tu zrodziła się jego wena, tu też zakończy swój żywot wraz z jego.

chyba coś zniknęło

Kiedyś pokazał to miejsce Racheli, która od razu tak jak ona, pokochała je.

chyba "tak jak on"?

Mógł niezauważony obserwować ludzi w parku, których jednak nie było tu tak ,,często”.

nie rozumiem. Tak wielu? Nie bywali w tamtym miejscu? Park był rzadko uczęszczany? A może chodzi o coś jeszcze innego? Moim zdaniem trzeba to inaczej sformułować.

Samotność zawsze dopełnia uroku.

"dopełnianie uroku" też nie wydaje mi się najszczęśliwszym określeniem.

To wszystko prze Rachelę.

literówka.

Przemyka bezgłośnie między grobami (przecinek albo dwukropek) czarno odziana niewiasta, siejąca mrok i przerażenie wszędzie, gdzie się pojawi.

Muszę z zadowoleniem przyznać, że pozytywnie mnie zaskoczyłaś, bo po początku sądziłam, że będzie to kolejna mdła historyjka o nieszczęśliwej miłości. Co mi się nie podoba, to układ graficzny, brak akapitów, jakichkolwiek podziałów itp, to by ułatwiło czytanie. Jest trochę błędów interpunkcyjnych, a pod koniec robi się nieco moralizatorsko, a to drażni. Momentami nie do końca dobrze dobrane słowa według mnie, ale to jest coś, to nabywa się z czasem i ćwiczeniami Podoba mi się trochę baśniowy charakter. Może nie jest jakoś wyjątkowo oryginalnie itp, ale warto moim zdaniem nad tym popracować, naprawdę.
Czekam na kolejne teksty.
Pozdrawiam.