19-06-2011, 16:11
Do przeczytania skłoniło mnie tytułowe nawiązanie do filmu Bunuela (bo to chyba nie przypadek, tak?). Lubię "podróże wgłąb umysłów" (swoją drogą, mi też nie podobał się ten wstęp), podobają mi się zazwyczaj inne sposoby postrzegania rzeczywistości, ale Twój utwór nie wywołuje żadnej reakcji. A surrealizm powinien to robić. Więcej, nie widzę tutaj sensu. Może to dlatego, że to tylko część dłuższego tekstu, ale w takim razie sensu nie ma zamieszczanie go. A może po prostu nie zauważyłem. Może to satyra? Wyśmianie surrealizmu? W takim razie brak jej wdzięku.
Potrafisz posługiwać się słowem, jednak w tym tekście nie ma, jak dla mnie nic ciekawego. Ani wdzięku, ani sensu, anie ciekawych spostrzeżeń, niczego co przykułoby moją uwagę i sprawiło, że zapamiętałbym tekst.
Potrafisz posługiwać się słowem, jednak w tym tekście nie ma, jak dla mnie nic ciekawego. Ani wdzięku, ani sensu, anie ciekawych spostrzeżeń, niczego co przykułoby moją uwagę i sprawiło, że zapamiętałbym tekst.
"I don't have to sell my soul,
he is already in me"
he is already in me"