Między bestiami i kmieciami

[Gunnar]

Po krótkim spacerku trzej podróżnicy wzięli się do wyjmowania swych tobołków znad siedzisk.
— Chodźcie za mną, pokażę wam sypialnie — oznajmił Tracjan,  gdy opróżnili już bagażnik.
Mimo(przecinek) iż było ciemno, Tymon, idąc przez przydomowy ogród łowcy, dostrzegł kilka alejek(kropka, nowe zdanie) gdzieniegdzie ustawione były przy nich różne obiekty, których nie potrafił o tej porze zidentyfikować.
(...)
Oni sami byli już od dawna gotowi — mieli już oni przecież swoje bagaże. Spakowali jedynie małe porcje żywnościowe, by nie umrzeć z głodu — byłaby to, jak rzekł Ongus, najgłupsza śmierć bohatera.
(...)
Resztę bagażu możemy zostawić tutaj, powinien być bezpieczny.
Wszyscy trzej poczęli wyjmować najpotrzebniejszy ekwipunek — broń i żywność. Jedynie Tracjan miał do zabrania trochę więcej — za pas wetknął swój dziwaczny nóż, do torby na ramieniu wsadził ów futrzany futerał, parę bandaży, pochodnię i krzesiwo.
— No, to możemy chyba ruszać — oznajmił łowca.
Po kilku minutach marszu dotarli do jaskini z wejściem u podnóża gór. Tracjan wyjął z torby krzesiwo i pochodnię.

Strząsnął iskrę, która szybko zajęła się pokrytym naftą kawałkiem szmaty.

Znaczy iskra zajęła się szmatą?

Tymon pokonał swój strach i wszedł do środka.
(...)
Gdy tylko światło rozjaśniło ściany jaskini, Tymon zauważył kilkanaście łokci przed nimi cztery bezkształtne kawałki masy. 

"kawałki masy" dziwnie brzmią

Nagle kawałki mięsa poruszyły się, sapiąc i warcząc. Odwróciły się w ich stronę, ukazując krótkie, pazurzaste łapy i tułów, będący jednocześnie głową z małymi, czarnymi oczkami i szczękami pełnymi zębów, głównie kłów. Istoty z ledwością wielkością sięgały do kolan podróżników.

Nie do końca zrozumiałem, jak Tymon zwabił stwory. A potwory ładnie opisane, nawet sympatyczne