Filetto di pollo al capperi

[Piotr Knasiecki]

pozwól mi skoro pragniesz kresu mej udręki
rozkoszy podniebienia zaznać z twojej ręki...

zacznę chętnie od piersi której owal cudny
zdaje się być wspomnieniem natrętnym choć złudnym
kulinarnego przyjęć we dworze etosu
zdobny w pączki kaparów i woalkę sosu

do tego włoskie penne w porę z kuchni zdjęte
by można było o nich powiedzieć "al dente"
czując w zębach sprężysty rdzeń - pszeniczne wiano
oprószone utartym świeżo parmiggiano

malarz pewien na płótnie uwiecznił jedzących
błędnie potem "Kolacją ślepców" nazywanym
z racji tego że oczy przymknęli jak śpiący
rozkoszując się jadłem do stołu podanym

na deser tiramisu lekkie i puszyste
nasączone espresso tęgim aromatem
z nutą wanilii w kremie i co oczywiste
wybornego koniaku kieliszki pękate