Oblicze prawdy

[Changed]

Ale mężczyzna nie mógł na to nic poradzić.

Mógł zmienić nastawienie, by przestało nie być ulubionym zajęciem.

Może nie takim jak słynny James Bond, który był często wyśmiewany przez współpracowników bohatera, ale był dobry w swoim fachu

Za dużo go było...

Jego wzrok zatrzymał się na ochroniarzu stojącym plecami do niego. Tajemniczy człowiek ruszył głębiej w alejkę. Przyciągnął uwagę kasjerki, która do tej pory była zajęta rozmową telefoniczną. Kobieta zaczęła uważnie go obserwować.

Zmieniasz rodzaj narracji. Skoro piszesz już o przyciąganiu wzroku (jak to się w ogóle zauważa? Mi się nigdy nie udaje), to napisz czym to jest spowodowane. To uważne obserwowanie jest takie trochę nienaturalne.

Mężczyzna w czarnym[,] długim płaszczu zaczął uciekać

Omen napisał(a):... przypomniał sobie, że kradzieże to nie jego sprawa.


To niestety brzmi trochę głupio Tongue zamień "przypomniał sobie" np. na "uznał", będzie dużo lepiejWink

Mógł sobie przypomnieć. Skoro agent, to może miał jakieś polecenia, by się nie mieszać.

Ruszyła w drugą stronę, w kierunku kafejki. Carl objął żonę i ruszyli w stronę parkingu.

Masz lekkie pióro, ale teks t do dopracowania. Nie przypadł mi do gustu. Narracja jest dość nienaturalna, taka jakby filmowa - kamera zawsze wskazuje wcześniej kogoś, kto zaraz coś zrobi. A mnie to irytuje, bo z jednej strony siedzę w głowach głównych bohaterów, a z drugiej zwracam uwagę na podejrzanych przechodniów, którzy nie są wcale podejrzani.
Pozdrawiam!