Uroboros

[maciekbuk]

Uroboros to mityczny wąż, który pożera własny ogon.
Odradza się wciąż na nowo, aby w bezmyślnym cyklu
samounicestwienia
odnaleźć nieskończoność – być metaforą świata,
jego misternej struktury wycyzelowanej a potem zdmuchniętej
przez najmniej pozorny wiatr dziejów niczym kolorowa mandala.

Człowiek to rzeczywisty przejaw, który jest pożerany przez własne ego.
Odradza się wciąż na nowo, aby w bezmyślnym cyklu
samounicestwienia
odnaleźć swój kres – być ostatnim aktem otaczającego go świata.
Pożerany przez własne ego, pożerając Uroborosa, czeka na zdmuchnięcie
przez najmniej pozorny wiatr dziejów niczym garstka organicznego pyłu.

Któż wmówił mu mit, że nad czymkolwiek panuje?
Jest sumą wielu –
najmniej pozornym wiatrem dziejów.