Ostatni pielgrzym

[Julia]

Miałeś pod stopami świat,
ale uczucia nie można zgromadzić na zapas.
Zostawiasz popiół - każdy ma inny zapach,
milczenie przykrywa wędrówkę w czasie.

Sen unieważnia wszystko, lecz nie zasypiaj.
Popatrz na księżyc w pełni, na śnieg,
który odbija światło. Niech dobry wiatr
przypomni zapach lasu, wiosenne łąki.

Teraz, gdy życie zawisło na cienkiej przędzy,
za późno myśleć o wzorach na mądrość.

Jest ziemia, nad którą nie zachodzi słońce
- twarda, potrzebna jak nigdy dotąd.
Możesz tam być, nawet jeśli nie znasz drogi.