Miłość jest jedną z największych wartości w życiu człowieka. Prawdziwej miłości nie przemoże, ani bezduszny upływ czasu, ani nawet śmierć, jest ona pierwszą wśród nieśmiertelnych rzeczy.
Dante nie zadowalał się namiastkami, które uważał za zbyt skromne, niegodne pamięci ukochanej: postanowił zatem nie mówić więcej o tej świętej do chwili, gdy godnie będzie mógł o niej rozprawiać. (..) chciał bowiem powiedzieć o niej to, czego nigdy dotąd o żadnej nie powiedziano. Chciał stać się godnym piewcą ukochanej kobiety. Udało mu się wreszcie stworzyć dzieło, w którym swój udział miały i Niebo i Ziemia, prawdziwie godne ukochanej. Dzięki Boskiej Komedii imię Beatrice stało się nieśmiertelne.
Staroć
Osoby zakochane chcą dzielić się nim z całym światem, opiewać je w poezji i literaturze, bo każdy zakochany staje się poetą.
Kto kocha prawdziwie – wierzy, że jego uczucie jest wieczne, pragnie więc wykuć je na zawsze w spiżu ludzkiej pamięci, uczynić je nieśmiertelnym, zachować wspomnienia. To czas naszej miłości sprawia, że rzeźbimy cierpliwie pomniki naszych wspomnień.
Najpiękniejszym takim pomnikiem ku czci miłości jest indyjskie mauzoleum Tadż Mahal – uznane za ósmy cud świata. Wzniesione zostało przez cesarza Shahjahana na pamiątkę namiętnego uczucia do pięknej Mumtaz Mahal. Motywem powstania tego obiektu była wielka miłość pomiędzy mężczyzną i kobietą, której pamięć przetrwała wieki.
Podczas zwiedzania mauzoleum kobiety często zadają swoim narzeczonym tradycyjne pytanie: czy kochasz mnie tak bardzo, że gdybym umarła, to wybudowałbyś dla mnie tak wspaniały pomnik miłości? W tym pytaniu kryje się tęsknota do miłości wiecznej.
Ludzie wznoszą pomniki, żeby ocalić swoją miłość od zapomnienia, krzycząc na cały świat, że tych których kochamy nie tracimy nigdy. Wznoszą więc pomniki wtedy, gdy myślą o kimś zostając bez niego.
Miłość inspiruje do tworzenia wiekopomnych dzieł, dzięki którym wciąż na nowo ożywają i wciąż wzruszają wielkie romanse sprzed wieków.
Warto tu wspomnieć o najstarszym i najbardziej znanym pomniku miłości, jakim było nieistniejące już Mauzoleum w Halikarnasie. Ten ogromny, monumentalny obiekt, cud świata starożytnego, ogrom piękna, był drugą pod względem wysokości budowlą starożytności, wzniesioną na pamiątką wielkiej miłości królowej Artemizji II do męża – Mauzolosa.
Mauzoleum było nie tylko grobowcem, ale także świątynią oraz miejscem wiecznego czuwania. Szczyt budowli wieńczyły rzeźby przedstawiające Artemizję i Mauzolosa w kwadrydze. Obiekt stał się symbolem uczucia, które przetrwało wiele wieków, trzęsienia ziemi, wojny i zawieruchy, pomnikiem, który pocieszał, gdy serce płakało.
Równie wspaniały pomnik miłości – świątynię w Abu Simbel – wzniósł swojej ukochanej żonie Nefretati faraon Ramzes II. Jej imię przetrwało dzięki temu pomnikowi do dnia dzisiejszego.
Inną, równie piękną pamiątką miłości jest mauzoleum w Krasnohorskiej Podhradie na Słowacji, które na cześć żony – Franciszki wzniósł Dionizy Andrassy. Miało być w zamyśle prawdziwą budowlą sięgającą nieba, w której spoczęła pamięć wielkiej miłości. Wielka miłość Dionizego do Franciszki przezwyciężyła wiele trudności, bowiem mezaliansu nie zaakceptowała rodzina węgierskiego arystokraty.
Dionizy wyposażył Mauzoleum w wiele kosztownych ozdób, cennych dzieł sztuki, naczyń i szat. Nad stołem ołtarzowym umieszczono obraz świętej wykonany z marmurowej mozaiki florenckiej oraz wspaniały złoty kielich, wykonany z biżuterii zmarłej, ozdobiony 265 drogimi kamieniami i perłami.
Dionizy urządził też w zachodnim skrzydle rodowego zamku Krasna Horka muzeum poświęcone żonie, w którym zgromadził wiele cennych eksponatów i dzieł sztuki – pamiątek po ukochanej.
Żeby ujrzeć na własne oczy pomnik miłości nie trzeba jednak jechać do Indii, Turcji, Egiptu na Słowację, czy choćby do Limy, gdzie nad Pacyfikiem w Parku Miłości znajduje się rzeźba kobiety w objęciach mężczyzny symbolizująca miłość. Wystarczy przespacerować się po dziedzińcu krakowskiej Akademii Górniczo – Hutniczej, by ujrzeć Jej kamienną postać wytopioną w złotej podłodze ziemi, to nasz pomnik miłości. Tę zaklętą w marmurze postacią jest Małgosia.
Pomnik znajduje się w miejscu, w którym przed wielu laty jeden z rektorów Akademii, ówczesny student AGH zakochał się w pięknej studentce – swojej przyszłej żonie. Jest pamiątką tego spotkania.
Bardzo oryginalny sposób upamiętnienia swojej ukochanej znalazł polski podróżnik i odkrywca Paweł Strzelecki. Jedną z odkrytych przez siebie australijskich gór nazwał Mount Adine – szczytem Adyny.
Miłość jest odwiecznym tematem literatury, poezji i malarstwa. Międzyludzką miłość wpisują w ramy wieczności, ślubując swym wybrankom wszak nie pozwolę kochana przecie, byś całkiem umarła w świecie.
Niewątpliwie największym pomnikiem wyidealizowanej miłości są wszystkie dzieła Dantego. Poeta przez całe życie doskonalił swój kunszt, talent, wiedzę i środki poetyckiej ekspresji, żeby wznieść pomnik godny ukochanej – największy i najpiękniejszy na świecie. Kiedyś instrumenty wszystkie zbiorę najsłodsze, najtkliwsze, ja ci dam firmamenty i obłoki najurodziwsze, strumień kręty i motyla na dnie, żeby głowie twojej było ładnie.
Staroć