Błękitna nimfo, koniec ucieczki.
Wiem, że ukryłaś się przed losem.
Kiedy Alfejos powraca do źródła,
ziemia przyspiesza obroty.
Mnie wystarczy wyspa Ortigia,
gdzie strumień cieszy chwilą
wytchnienia. Tylko tam, woda
nie zna czasu - płynie poza słowem.
Niepokój zamienia się w ciszę,
słodką jak dojrzałe owoce upalnego lata.
Wiem, że ukryłaś się przed losem.
Kiedy Alfejos powraca do źródła,
ziemia przyspiesza obroty.
Mnie wystarczy wyspa Ortigia,
gdzie strumień cieszy chwilą
wytchnienia. Tylko tam, woda
nie zna czasu - płynie poza słowem.
Niepokój zamienia się w ciszę,
słodką jak dojrzałe owoce upalnego lata.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -