Alfa Sekstantis - proza Grudzień 2018

[maciekbuk]

Dzięki za wyłapanie literówek - chyba monitor mam za daleko od gęby, że się w tak krótkim tekście nie dopatrzyłem. Nikola zamierzone. Tytuł słusznie - z błędem. Jednak zostawiam, bo to tytuł roboczy, wpisany z wymogu forum, opowiadanie będzie się nazywało inaczej. Po polsku Sekstans, więc mi się pokićkalo.

Jeśli chodzi o wodę, będę polemizował. Okrętem leci ponad 800 ludzi, ogólne więc zapotrzebowanie dzienne na wodę pitną wynosi 1600 l. to nam już daje ok 160 m3, obieg owszem, ale nigdy z kału i moczu nie odzyskasz 100%, do tego wodę każdy wypaca, dodaj potrzeby higieniczne, czyszczenie parowe okrętu, alternatywne instalacje przeciwpożarowe, chłodzenie podzespołów silnikowych (ta woda nie nadaje się do dalszego filtrowania, ze względu na promieniotwórczość musi być wyrzucana w przestrzeń).
Stały rezerwuar musi być obiektem wyjątkowej troski przy takiego rodzaju podróży, tym bardziej, jak zaznaczyłem w tekście - do czasu odnalezienia alternatywnych źródeł. Mimo możliwości filtracyjnych woda była, jest i zawsze będzie jednym z najcenniejszych i najbardziej deficytowych zasobów. Dlatego, panie kapitanie, będę nalegał, aby w tej podróży była ona oszczędzana.

Sz. P [b]Kotkovsky[/b] 

Wodę jak zwykle automat podawał skąpo, po małym chluście, a potem trzy sekundy, i kolejny mały chlust, żeby nie zmarnować, nie nadużyć, bo przecież woda to najcenniejszy skarb, warunek przetrwania, zaś załoga liczyła sporo ponad ośmiuset ludzi.

Zdanie jak najbardziej składne. Że długie - poczytaj Lema. On to miał dopiero długie i często nieskładne.

W atrium było tłoczno ponad miarę, sporą liczbę ludzi dodatkowo zagęszczały ruchliwe automaty.

Zdanie w żaden sposób nie sugeruje, że automaty to ludzie. Mówi ono o zatłoczeniu, więc nie wiem, skąd taka uwaga.

Pozdrawiam i dziękuję za wizytę.