03-09-2018, 08:09
(02-09-2018, 20:04)Kotkovsky napisał(a): pomiędzy tym co zaistniało
a tym co nie ma prawa
są jeszcze miejsca do ujarzmienia
jak jednoskrzydłe żywioły
wilkują?? (wyją) gdzieś w ścianach (wśród ścian) -
a echo skowyczy
zostań zostań nie bój się
świtu zostań zostań
to tylko życie
Dzięki za sugestie, jednak po przemyśleniu zostawiam, jak jest ze względu na melodykę wiersza. Wilcza metaforyka zostaje
również
(02-09-2018, 20:21)Miranda Calle napisał(a):(02-09-2018, 17:49)lizy napisał(a): pomiędzy tym co zaistniało
a tym co nie ma prawa
są jeszcze miejsca
do ujarzmienia
jak jednoskrzydłe żywioły
wilkują gdzieś w ścianach
a echo skowyczy
zostań zostań nie bój się
świtu zostań zostań
to tylko życie
Od poezji mamy tutaj lepszych specjalistów ode mnie, ale akurat jestem jedynym czynnym Krytykiem, więc chyba masz pecha, bo ja specjalizuję się w prozie. Jak napiszesz opowiadanie, przybiegnę w podskokach
Ale żarty na bok.
Podoba mi się rytm tego wiersza,wilcza metaforyka i przemyślana wersyfikacja.
Czegoś jednak zabrakło, bym mogła poczuć te emocje, a nie jedynie odczytać.
Wrócę jeszcze, by się lepiej przyjrzeć.
Mirando, dzięki za słowo. Może kiedyś odważę się i wstawię coś z prozy, wprawdzie bliżej mi do prozy poetyckiej niż do samej prozy, ale może nadejdzie taki dzień, że moja pisanina ujrzy światło dzienne, a nie tylko półmrok z dna szuflady
Może mój następny wiersz obudzi emocje i poczujesz