Pogoda dla bogaczy

[Miranda Calle]

Macieju, zacny jest zamiar Twojego wiersza (tak, nie zawaham się nazwać tego utworu wierszem, Koledzy Niebiescy), jednak ten utwór ma wiele wad - gdyby nie rymy, byłaby to raczej miniatura prozatorska niż liryka. Nie próbuj ze mną argumentu pt. "repetitio".
Macieju, powtórzenie to zabieg poetycki, który ma określony sens. Tutaj jakby go zabrakło - w sensie: przerost formy nad treścią.
Bo piszesz o rzeczach trywialnych, więc nie potrzeba tutaj wielkich słów i niezwykłych figur retorycznych.

O rzeczach prostych piszemy prosto. Mówimy jak jest - jak Max Kolonko...

Bieda jest nieodłącznym elementem pejzażu, niezależnie od tego, czy znajdujemy się w Japonii czy w Korei Północnej. Zawsze i wszędzie są ludzie bardzo bogaci i bardzo biedni. Temat - rzeka, Macieju.

Bardzo bym chciała, żebyś popracował nad swoim wierszem. Przede wszystkim, pozbyłabym się trywializmów, zastępując je metaforami (zainspiruj się np. doniesieniami prasowymi... Jest wiele chwytliwych tematów traktujących o biedzie, choćby osławione noworodki w beczkach z kapustą....).

W obecnej wersji mogę dać Ci jedynie **.