Surogat

[Miranda Calle]

Wydawałeś się idealny. Taki, jak cię sobie wymyśliłam.

Poświęciłam własną dumę i zasady, zafascynowana ciemnością, która była w twoim umyśle. Mrokiem, w którym nie było wiadomo, co się czai.
Kim byłeś w istocie? Chronicznie nieszczęśliwy, ponury jak skazaniec, czerpałeś z nieszczęścia paradoksalną satysfakcję, rozsiewając wokół toksynę anhedonii. Całą swą postawą krzyczałeś: gdybyś była mną, palnęłabyś sobie w łeb.
Najchętniej zostałbyś pustelnikiem, ale kto by cię wtedy podziwiał i litował się nad tobą? Nie przeżyłbyś bez bezustannej kobiecej adoracji.

Miałeś być idealny. Dokładnie taki, jak cię sobie wymyśliłam.

W rzeczywistości okazałeś się jednak tylko marnym okazem ludzkim.

Verpiss dich, Herr Moricand.