Ariel

[Fiteł]

Pod koniec spotkania nawet Ariel śmiała się z wcześniejszych obaw. Neo okazał się bardzo inteligentnym i przenikliwym rozmówcą. Ariel śmiała się niemal bez przerwy, za to on ani razu.

Ariel mieszkała w pobliżu, zaledwie kilkanaście minut szybkiego marszu, jednak oboje zgodzili się na spokojny spacer bocznymi uliczkami.  Neo doskonale znał miasto i dobrze sprawdzał się w roli przewodnika. Ariel w duchu cieszyła się z towarzystwa.

Szamotała się w więzach, próbując zerwać taśmę. W filmach, które oglądała, bohaterki zawsze dawały radę uwolnić się z najgorszych więzów.

Trochę powtórzeń, których można było w łatwy sposób uniknąć, ale nic rażącego.

Jak miała na imię? A tak, syrenka. Syrenka Ariel.

Syrenka to nie imię. Lepiej brzmiałoby: A tak, Ariel. Syrenka Ariel.

Kilkanaście tysięcy watów wystrzelonych z paralizatora w jej kark skutecznie pozbawiły ją przytomności.

Tutaj powtórzę za Gorzkim, chodzi o volty, nie waty.

Wyglądał… normalnie. Dokładnie tak jak na wysłanym zdjęciu.

J.w zauważyła Katniss, strzał w stopę.



Może ja mam już łeb porobiony tymi wszystkimi horrorami, bo dla mnie opowiadanie jakoś szczególnie makabryczne nie jest. Nie jest też specjalnie odkrywcze, historia jakich wiele, jednak bronisz się warsztatem. Jest bogaty i obrazowy, parę błędów które zauważyłem nie wpłynęło na odbiór. Niestety ze względu na długość tekstu nie razi on jakoś klimatem.

Ogólnie oceniam opowiadanie jako średniaka, tak w granicach 5/10.

Pozdrawiam.

PS. Zapomniałem dodać na początku: Cześć