22-03-2016, 17:44
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 22-03-2016, 17:44 przez Robespierre.)
Całkiem sprawnie napisane, ale pominąłeś wiele rzeczy.
Początki arystokracji wiążą się także z religią, tzn. jednostką uprzywilejowaną była ta, która miała - rzekomo - kontakt z bóstwem, wyższym światem, który - rzekomo - przekazywał jej informacje, jakie winno się zaadoptować w plemieniu/wspólnocie/itd.
Postawy socjalistyczno-jakobińskie mają w historii swoje usprawiedliwienie: rzekomi arystokraci zachowywali wobec ludności jak banda dupków. Doszło do takich skrajności, że Rewolucja Francuska chcąc nie chcąc była nieunikniona.
Osobiście wiązałbym koniec arystokracji z coraz szerzej sięgającymi swymi wpływami chrześcijaństwem, które ideowo jest socjalistyczne i egalitarne: pogarda dla własności prywatnej, równość wszystkich wobec prawa no i raj, gdzie stado ucztuje na zielonej łące przy braku jakichkolwiek zagrożeń. Chrystus, jeśli rzeczywiście istniał, sprzeciwiał się właśnie rzymskiej arystokracji (Imperium Romanum), a dalej Żydzi zrobili swoje, to jest zniszczyli tę wspaniałą rzymską kulturę. (Zwrot "Żydzi zrobili swoje" nie ma powiązań antysemickich, chodzi jedynie o nastanie nieznanej wcześniej mentalności, początkowo marginalnej).
PS. No i arystokracja jako więzy krwi to - za przeproszeniem - bełkot pariasa. Nie jest to uwaga w kierunku Twojej osoby. To raczej wina historii, której się nas uczy. Tradycja (prawdziwa) arystokracja była ponad prymitywnymi więzami krwi czy dziedziczeniem. Liczył się indywidualny wysiłek. Nie będę tego tutaj jednak rozwijał, bo musiałbym zacząć od źródeł samego państwa, prawa i charakteru dawnych cywilizacji, a nie mam na to ochoty (tzn. na forum i tak tego typu uwagi się oleje).
Początki arystokracji wiążą się także z religią, tzn. jednostką uprzywilejowaną była ta, która miała - rzekomo - kontakt z bóstwem, wyższym światem, który - rzekomo - przekazywał jej informacje, jakie winno się zaadoptować w plemieniu/wspólnocie/itd.
Postawy socjalistyczno-jakobińskie mają w historii swoje usprawiedliwienie: rzekomi arystokraci zachowywali wobec ludności jak banda dupków. Doszło do takich skrajności, że Rewolucja Francuska chcąc nie chcąc była nieunikniona.
Osobiście wiązałbym koniec arystokracji z coraz szerzej sięgającymi swymi wpływami chrześcijaństwem, które ideowo jest socjalistyczne i egalitarne: pogarda dla własności prywatnej, równość wszystkich wobec prawa no i raj, gdzie stado ucztuje na zielonej łące przy braku jakichkolwiek zagrożeń. Chrystus, jeśli rzeczywiście istniał, sprzeciwiał się właśnie rzymskiej arystokracji (Imperium Romanum), a dalej Żydzi zrobili swoje, to jest zniszczyli tę wspaniałą rzymską kulturę. (Zwrot "Żydzi zrobili swoje" nie ma powiązań antysemickich, chodzi jedynie o nastanie nieznanej wcześniej mentalności, początkowo marginalnej).
PS. No i arystokracja jako więzy krwi to - za przeproszeniem - bełkot pariasa. Nie jest to uwaga w kierunku Twojej osoby. To raczej wina historii, której się nas uczy. Tradycja (prawdziwa) arystokracja była ponad prymitywnymi więzami krwi czy dziedziczeniem. Liczył się indywidualny wysiłek. Nie będę tego tutaj jednak rozwijał, bo musiałbym zacząć od źródeł samego państwa, prawa i charakteru dawnych cywilizacji, a nie mam na to ochoty (tzn. na forum i tak tego typu uwagi się oleje).