Romantyczna noc

[chmurnoryjny]

gdyby to było intro, albo refren wiersza (niekoniecznie refrenowość to przypadłość utworów muzycznych!!!), to mogłoby nieźle zagrać, gdyby wypełnić. Piszesz, że "miniatura"? Wybacz, to raczej stylizowana na liryce dwudziestolecia międzywojennego (dobry wzorzec, ale pamiętaj, że może być dziś bliski banału. Tuwim, czy potem Gałczyński bywali celowo banalni, a nawet groteskowo grafomańscy, ale mieli do tego prawo, bo potrafili podać takie liryczne rozwiązania, że banały można było odbierać jako celową prowokację dla przymrużenia oka u Czytelnika, a nie jako uśpienie go znużeniami, aż po ziewanie, na które tu ma wpływ nie nadmiar eukaliptusa, a po prostu autorskie uniesienie, które zostało w autorze, co to nie zauważył, że publika chrapie.). Miniatura? Polecam więcej lektur współczesnej poetyki, niekoniecznie by się spodobały, albo by si wpleść w trend, a wręcz po to, aby ją prowokacyjnie po fakcie próbować zniekształcić, pójść swoją twórczą drogą itd.


Sugeruję, aby wypełnić utwór. Tak, samo to, co pokazano powyżej, to za mało, aby się pobudzić i obudzić. To fajne może jako wpis do sztambucha, ale ... nic dla mnie poza tym, choc gustuję w liryce dwudziestolecia, tak samo jak w ostrym brzmieniu dobrego HARD-ROCKA.

PÓKI CO 1/5