Blokowisko

[Laj]

Nie wiem, co ten tekst robi w tym dziale. Bardziej pasuje do obyczajowych, albo ewentualnie "Inne" lub "Miniatury". Bo śmiesznego nie ma tu nic. Ale też śmieszne nie miało być, więc nie traktuj tego jako zarzut.
(No chyba, że miało być śmiesznie, to wtedy muszę Cię rozczarować, ale cierpisz na poważny brak poczucia humoru ).
Obrazek. Tak bym określił tę miniaturkę. Zerknęłaś w okna czterech kobiet mieszkających w tym samym bloku. Każda inna i każda ma swoje problemy. Ale oprócz tego, że połączyłaś ulotnie Stanisławę z Tamarą, te historie się w ogóle nie przenikają i nie zazębiają. Nie dzieje się tu nic.
Co więcej, jest to obrazek dość przygnębiający. Każda z tych pań ma swoje życie i jest ono... słabe.
Aż się prosi, żeby tłem była piosenka The Beatles "Eleanor Rigby".
Gdybyś połączyła historie tych kobiet, tekst momentalnie zyskałby na wartości. Ale to tylko cztery króciutkie życiorysy.
Styl masz ładny i czytało się dobrze. Widać, że jesteś uważnym obserwatorem. Największym wysiłkiem w prozie jest jednak tworzenie wątków fabularnych. I tego Ci zabrakło, bo styl już masz.

ścierając suche pięty tanim pumeksem

Nie jestem na bieżąco ze światem kosmetyków, ale są w ogóle drogie pumeksy?

Początek i zakończenie same w sobie trącą banałem, ale bronią się trochę tym, że napisałaś je z zębem.

Za całość 3/5