Ostatnio dobiła mnie reklama piwa Łomża. Leżing, kocing, łomżing. Co to ma być? To już jest ogromna przesada. Wiem, reklama ma chwytać. Czymś nowym, dziwnym, śmiesznym. Ale to jest zbrodnia na języku w majestacie prawa.
Rozumiem że obce języki wpływają na nasz ojczysty. Znam ten proces, i dzieje się tak już od początków państwa polskiego. Łacina, niemiecki, rosyjski, francuski... Te wszystkie języki kształtowały naszą mowę. Ale żaden z nich nie konfigurował odmian wyrazów! Nie leżenie, tylko leżing! Nie mogę tego znieść. Jest to dopuszczalne, gdy język obcy wchodzi na pojedyncze wyrazy czy określenia. Na przykład nie koniec tygodnia tylko weekend, serwis nie warsztat. Do tej pory nazywano spolszczonym angielskim słowa lub wyrażenia, które np. nie miały dobrze brzmiącego odpowiednika, jak wspomniany weekend.
Nie tylko Polska zmaga się z napływem języka angielskiego. Ba! Zmaga się z nim cały świat. W Chinach jest tak mocno zakorzeniony, że chcą wprowadzić angielski jako drugi język urzędowy. Chiny produkują 3 miliony "native speakers" rocznie. (Native speakers to znaczy ktoś, kto używa tego języka jako głównego). A więc w wspomnianym już kraju ludzie liczeni w milionach praktycznie wyrzekają się swojego języka narodowego, by mówić językiem angielskim.
Choć angielski nie jest najpopularniejszym językiem, bo jest nim chiński właśnie, lecz ma to inne oblicza. Chińskim mało kto posługuje się poza Chinami. Jest tak samo z drugim językiem na liście, Hindi. Czy spotykamy go w naszym kraju? Nie. Z angielskim jest odwrotnie. Słyszymy go na co dzień, już niedługo nie odróżnimy czy jest to wtrącenie, czy stały element naszego języka.
Było wiele prób stworzenia języka uniwersalnego, znanego z różnych powieści fantastycznych tzw. języka wspólnego. Powstało ich bardzo wiele. Najlepszym z nich według lingwistów był(jest?) esperanto, język stworzony przez polskiego naukowca. Jednak język, który sam z siebie stawał się "wspólnym", rozwijał się bardzo szybko. Wniosek jest jeden. Po co jakieś sztuczne języki, skoro mamy tutaj angielski, który ma swoją historię, a co najważniejsze sam stał się głównym językiem świata.
Może i stworzenie języka wspólnego byłoby niegłupie i ułatwiające życie, ale czy warto wykreślać tradycję z naszego życia?
Rozumiem że obce języki wpływają na nasz ojczysty. Znam ten proces, i dzieje się tak już od początków państwa polskiego. Łacina, niemiecki, rosyjski, francuski... Te wszystkie języki kształtowały naszą mowę. Ale żaden z nich nie konfigurował odmian wyrazów! Nie leżenie, tylko leżing! Nie mogę tego znieść. Jest to dopuszczalne, gdy język obcy wchodzi na pojedyncze wyrazy czy określenia. Na przykład nie koniec tygodnia tylko weekend, serwis nie warsztat. Do tej pory nazywano spolszczonym angielskim słowa lub wyrażenia, które np. nie miały dobrze brzmiącego odpowiednika, jak wspomniany weekend.
Nie tylko Polska zmaga się z napływem języka angielskiego. Ba! Zmaga się z nim cały świat. W Chinach jest tak mocno zakorzeniony, że chcą wprowadzić angielski jako drugi język urzędowy. Chiny produkują 3 miliony "native speakers" rocznie. (Native speakers to znaczy ktoś, kto używa tego języka jako głównego). A więc w wspomnianym już kraju ludzie liczeni w milionach praktycznie wyrzekają się swojego języka narodowego, by mówić językiem angielskim.
Choć angielski nie jest najpopularniejszym językiem, bo jest nim chiński właśnie, lecz ma to inne oblicza. Chińskim mało kto posługuje się poza Chinami. Jest tak samo z drugim językiem na liście, Hindi. Czy spotykamy go w naszym kraju? Nie. Z angielskim jest odwrotnie. Słyszymy go na co dzień, już niedługo nie odróżnimy czy jest to wtrącenie, czy stały element naszego języka.
Było wiele prób stworzenia języka uniwersalnego, znanego z różnych powieści fantastycznych tzw. języka wspólnego. Powstało ich bardzo wiele. Najlepszym z nich według lingwistów był(jest?) esperanto, język stworzony przez polskiego naukowca. Jednak język, który sam z siebie stawał się "wspólnym", rozwijał się bardzo szybko. Wniosek jest jeden. Po co jakieś sztuczne języki, skoro mamy tutaj angielski, który ma swoją historię, a co najważniejsze sam stał się głównym językiem świata.
Może i stworzenie języka wspólnego byłoby niegłupie i ułatwiające życie, ale czy warto wykreślać tradycję z naszego życia?