Darowanemu koniowi zagląda się w zęby

[Hanzo]

Dawno nic nie komentowałem. Będzie dość dokładnie, często nie tyle błędy, co sugestie.

W przylegającym do budynku i ogrodzonym drewnianym płotem sadzie, pomiędzy jabłonią i gruszą, stał Strach na Wróble.

Chyba bym to rozbił trochę, bo jest natłok informacji jak na początek tekstu.

Banknoty skutecznie przesłoniły im widok martwych ptaków pojawiających się czasem w ogrodzie.

Lekko zgrzytnęło podczas czytania.

– A dajże spokój. – Podenerwowany machnął od niechcenia ręką.

Wywaliłbym podkreślone. Jakoś mi się gryzie "od niechcenia" z "podenerwowany". Logicznie jest okej, ale jeśli chodzi o same słowa to tak nie bardzo.

Stracha na Wróble wykonano z wypełnionych słomą[przecinek] parcianych worków.

Dałbym tu przecinek.

Poza tym na karku kukły dyndał łańcuch z przymocowanym doń metalowym pentagramem, a dzieło kończył - wyszyty dziwnymi znakami i pokryty obcym pismem - wysoki cylinder.

Ja wiem, czy "poza tym" jest tutaj niezbędne. W sumie to środek opisu, bardziej bym widział taki zwrot już gdzieś na koniec.

Na worku imitującym twarz, ktoś niezdarnie – jedno było znacznie większe od drugiego – namalował oczy oraz rozwartą gębę, w której widniały nieproporcjonalnie duże zęby.

Dobre, doobre!

Nawet przysłowiowy gawron z przetrąconą nogą nie pojawił tego dnia w ogrodzie.

'Się' gdzieś zbrakło.

– Dla chcącego nic trudnego – dodał sobie otuchy, po czym wyskoczył wysoko, wydobywając pal z głębi ziemi.

wyrywając pal z ziemi - tak bym napisał.

Bezgraniczny strach sprawił, że Igor miał w głowie wielką pustkę.

To zdanie jest takie suche.

– O Jezus, Maria – jęknęła pani Jabłońska, rozgladając się dookoła. – Co tu się stało?

rozglądając - ogonka zjadło.

– Co jest? – zapytał jej przemoczony do suchej nitki mąż, który wchodząc do mieszkania, myślał wyłącznie o ciepłej grochówce. – Czego marudzisz, babo?

Wywaliłbym.

– A ten wisiorek to se w traktorze powieszę – mruknął, ściskając w dłoni pentagram.

Wyjął scyzoryk, po czym wyciął w drągu imię martwego psa. Potem wbił pal w miejsce pochówku czworonoga i zadowolony z dobrze spełnionego obowiązku ruszył w drogę powrotną.

Nie wiem, jakoś bym chyba uzupełnił, że przybił poprzeczny kawałek drewna, by był krzyż.

Mrożący krew w żyłach dźwięk spowodował, że całe rodziny zmawiały w pośpiechu pacierze, aby przegonić siłę nieczystą.

E, wierzę, że dałbyś radę przytoczyć tutaj oryginalniejszy zwrot.

Po jakimś czasie mrożące krew w żyłach krzyki, jeden po drugim, ucichły.

Całkiem niedawno używałeś tego samego zwrotu.


Napisane jest zgrabnie, czyta się płynnie. Co zauważyłem w Twojej prozie już dawno, masz ciekawe, oryginalne pomysły. Dość ciężko się domyślić, co za chwilę się wydarzy. Najbardziej spodobał mi się motyw z traktorem i tutaj czuję lekki niedosyt. Mogłeś dać jakąś scenkę grozy z papajem. To byłoby dobre, heh.

Ogólnie na plus. Przyjemnie się czytało.

Pozdrawiam!