Śmierć Adama

[Piramida88]

Refleksję o śmierci biorę na plus, a rozwlekanie jej na minus. Mam wrażenie, że powtarzasz w tym tekście utarte myśli takie jest: "jest konieczna" "dopada każdego z nas" "boimy się jej". Brakuje mi jednak Twoich spostrzeżeń, coś czego może nie jest aż tak zauważalne, czegoś nietypowego.
Potem przechodzisz do uczuć osoby psychicznej(może zabijającej) w tej chwili skupiłabym się szarzej, czy ta osoba w ogóle zastanawia się nad jej istotą. Może traktuje ją jak w grze, czyli że każdy ma kilka żyć i powraca w innej postaci, a ja TYLKO zabijam...

Nie potrafią, nie chcą go zrozumieć, ponieważ nim nie są. A "psychol" z kolei zamyka się w sobie i chce, by wszyscy go zrozumieli. Ma w tym swój przekaz.

Nie jestem pewna czy osoba dotknięta chorobą psychiczną włada uczuciami i jest w stanie się przejąć w tym właściwym dla nas słowa znaczeniu. Czytałam artykuł, że takim osobom brak empatii, ale w sposób skrajny czasem.
Moim zdaniem psychopata ma w nosie, czy go zrozumiesz, natomiast potrafi udawać że tak jest i mu zależy(to wiem na pewno)

Druga część to rozmyślanie nad powodami pewnego zachowania.
Tutaj osobiście nie sądzę, żeby zawsze musiała zajść trauma i patologia. Czasami jest to zbyt dobrze ułożone życie, gdy ma się wszystko(jak głupio by to nie zabrzmiało)
Z pewnością jest tu coś nieobliczalnego i miewa fazy. Ciekawe, że takie osoby bywają na ulicach i wyglądają na normalne, bowiem nie każda z tych chorób uaktywnia się po przez zabijanie, czasami zakładają krzywdzenie i inne.
Trzeba brać inny przebieg tej choroby u kobiet i u mężczyzn. U kobiet często w grę wchodzą gwałty i nieodwzajemniona miłość. Do czego zmierzam?

Żeby napisać dobry tekst psychologiczny trzeba na prawdę sporo pracy i wiedzy, bo to dziedzina bardzo ruchoma i wiążąca się z innymi, jak medycyna, socjologia i inne. Bardzo łatwo(mimo całkiem pokazanej wiedzy) zrobić błąd i wpaść w powtarzającą się sekwencję.

Zdecydowanie pochwalam każdą próbę czegoś takiego, bo nie jest to prosta sprawa, a na pewnie nie tylko dla obserwatora.

Tekst Twój jest refleksją, jest tam jakimś zbiorem pytań ludzkich wyczytanych i usłyszanych. Nie ma tu osobistych wniosków i spostrzeżeń, ale jest próba dosięgnięcia czegoś nad czym wytrawni naukowcy wciąż pracują.

Tak więc widzę plusy i minusy tekstu. Językowo jest nie najgorzej, ale natrafiałam na powtórzenia. Sama narracja w miarę ok.
Nie będę robiła łapanki by każdy przecinek wypisać i zająć pierdołą pół strony, sam to wyszukaj.

Podsumowując, to tekst wywarł na mnie jakieś wrażenie i wzbudził uczucia jak żywo i nie jestem pewna czy to tylko kwestia tekstu(bo śniło mi się coś tej nocy), ale sądzę, że raczej tak. Postanowiłam dać mu 3/5 choć dodałabym jeszcze pół gwiazdki, ale jest nawet ok.