zdrada

[Lyssa]

to cud jaki
tak te czasy zmieniają ich role
on uwija się przy dzieciach
gotuje
zaokrąglają mu się już pośladki
nawet reguluje brwi

ona jak ta na traktorze nowy
elegancki babochłop
szef konferencje w biegu
wypadek
drobne sierpniowe pożądanie
przecież rusza dupą

i krzyk zdradzonego
o nie on nie pokocha stygmatów
żadna święcona woda nie pomoże na pętlę tych głów

tamta słabostka już nie oddycha stare gwiazdy
noc nowa nie gaś światła
pan wybacza pogubionym

czy można zamknąć gębę zdradzie
takiej zgaszonej opuchniętej od płaczu
żal ma psie oczy
ale wyobraźnia szczerzy kły

separacja
smutno mruczy w kuchni lodówka