Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Ekspozycja
#1
Można wyjść z ciemności,
podwiesić się pod słońcem.
A będzie wschodzić z pamięci.

Zostanie wypukłość słów,
głębsza bliskość z czucia palców.
Nie wiedziałeś, że istnieje piękno
niepierwszej wiosny, poświęcenie
przekwitającej w sadzie siostry.

To wszystko, co nie mogłoby zaistnieć bez oczu..
Jeszcze pod startującą z dmuchawca parasolką.
Odpowiedz
#2
Piękny. Czytam bez ostatniego wersu.
Odpowiedz
#3
Dzięki nawet pomyślałem o zamianie kolejności 2-ch ostatnich wersów.

Ale to o filmie Dotyk miłości.

Ta postać po chwilowym odzyskaniu wzroku znowu będzie ociemniała.

Ba, mam całą noc na rozbudowę zakończenia.

Dzięki niezawodna.
Odpowiedz
#4
Bardzo dobry liryk.
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości