Wybrakowana

[Zdzisław]

Noc Kupały za nami

Żaliła się dzioucha: – Czegoś mi brakuje.
Czemu u nas nie ma, co u chłopców czuję?
Zaśmiała się starsza: – Poczekaj do pełni.
Chłopca wtedy poproś, chętnie uzupełni.

[D.M.]

Wygląda na to, że bardziej prawidłowa jest pisownia "dziołcha", niż "dzioucha".

[Zdzisław]

Wygląda na to, że bardziej prawidłowa jest pisownia "dziołcha", niż "dzioucha".

Obie są dopuszczalne, ale bardziej nawet "dzioucha" odpowiada prawidłowej wymowie.

Nie ma tu normy. Znalazłem tylko to w necie:
"Zdecydowanie "dzioucha", a nie "dziołcha".
Dlaczego?
Przeczytajcie to słowo zgodnie z klasycznymi zasadami polskiej dykcji, gdzie gdzie literze "Ł" odpowiada spółgłoska przedniojęzykowa zbliżona do "L".
A jak przeczytacie, to widno Wam będzie, że ma być "dzioucha"!
Ale, jako rzecze pon Miodek i pon Bralczyk takoż, język się zmienia, bo służy ludziom, a ino nieliczni ludzie, choćby ci już wymienieni, służą językowi."

Pozdrawiam, Dima.

[D.M.]

Wnioskowałem na podstawie informacji ze strony https://www.miejski.pl/. W Wikisłowniku również jest tylko "dziołcha", ale dodatkowo "dzieucha". A na stronie PWN nie ma żadnego z tych haseł.

[marian2na]

Dobre uśmiałam się

[Zdzisław]

Dima, jak widać - odmiany zapisu dziouchy są równoważne, nie ma jednej poprawnej.

---

Marianko, uśmiech zawsze mile widziany. Ponuractwu mówimy zdecydowane NIE