Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Wiersze starszej pani - 11, 12.
#1
Photo 
11.
Jeżeli w zimnym, obojętnym tłumie
Któremu rzucasz złote natchnień kłosy
Choć jedno serce pieśń twoją zrozumie
Dźwięków jej pragnie jak pożywnej rosy
Jeżeli jedno serce – toś szczęśliwy
 
12.
I z mej piersi pieśń wyleci
Lecz że smutek w niej się mieści
Łatwo w oczach łzy mi wzbudzi
Bom sierota pośród ludzi

"o Autorce"
Odpowiedz
#2
Poruszające strofy... Starsza Pani zasługuje na dobre słowo o swojej poezji.
Żyjemy sobie w lepszym lub gorszym zdrowiu, nie myśląc o tym, co nas czeka. Słusznie, bo gdybyśmy wciąż mieli z tyłu głowy przystawioną kosę Kostuchy, cóż by to było za życie...
Po niektórych z nas pozostanie wiele. Przekazujemy swoje geny potomstwu, spuściznę literacką pachnącą farbą drukarską lub pożółkłymi kartkami zeszytów. Po innych nie zostanie nic, ani DNA, ani spuścizna literacka.
Starsza Pani miała pasję poetycką, składała frazy w wiersze. I miała szczęście. Bo Ty, Gunnar, masz dobre serduszko...
[Obrazek: oscar.jpg]
Odpowiedz
#3
Wypełniam tylko ostatnią wolę Smile
Wirtualny świat będzie istniał dopóki będzie istniała ludzkość jaką znamy.
Zamieszczając literackie DNA w tym wirtualnym świecie dajemy mu drugie życie i możliwość przetrwania.
Dziękuję za wizytę i chwilę refleksji Smile
Odpowiedz
#4
... a to, co trafi do Sieci, na zawsze w niej zostaje....
Dobra misja.
[Obrazek: oscar.jpg]
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości