Poezja metalowa - Wersja do druku +- Via Appia - Forum (https://www.via-appia.pl/forum) +-- Dział: LIRYKA (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-LIRYKA) +--- Dział: Poezja (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-Poezja) +---- Dział: Poezja 2009 (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-Poezja-2009) +---- Wątek: Poezja metalowa (/Thread-Poezja-metalowa) |
Poezja metalowa - Alf - 18-11-2009 Mrok z duszy uwolniony Mrok z duszy uwolniony, niszczy życie Smutkiem się kieruje, nienawiścią Szuka ofiary, którą mógłby zniszczyć Jednak mrok z duszy uwolniony znika Znika gdyż ofiar brak a na niebie Bezkres dusz w mroku pogrążonych Bezkres dusz które właścicieli szukają Aby mrok uwolnić i trwać w swoim Bezkresnym żywocie przez długie Czasy przemyśleń i nadchodzącego światła Ostatnie przemyślenia Ostatnie przemyślenia , najpiękniejsze są , zmuszają do działania , gdy śmierć zapuka do drzwi , przemyślenia kończą się i odchodzą tak bez tęsknoty istnienia. Dusza w mroku pogrążona Dusza w mroku pogrążona gubi drogę, życia szuka, by mrok całkowicie nie pochłonął jej sensu istnienia. Nadzieja Nadzieją żyję , kocham ją , pożądam . Nadziei nie można stracić , bo gdy nadzieję stracisz marny twój los , przypieczętowany w jasnym bezkresie życia. Śmierć Śmierci się obawiam , unikam jej . Śmierć przeraża i lęk sprowadza po to by dusza śmierci się oddała i żeby śmierć znowu tryumfowała. Sens Życia Sensu życia szukam pragnę go , pożądam go . Sens życia w chaosie pogrążony bez miłości , bez pragnienia szuka ciała w którym mógł by zamieszkać. Czarne Kruki Czarne kruki , widziano na błękitnym niebie , pogrążone w chaosie , bez żadnych uczuć , gubią drogę aby umrzeć w szarym bezkresie życia. Światło dla duszy Czym że jest światło dla duszy przeznaczone? Czym że jest dusza dla światła? Drobnym pyłem czy tylko marnym wspomnieniem? W mojej duszy światła brak Czemuż to tak czy z powodu ludzi czy z powodu zwątpienia? Jedno pewne bez światła drogi dusza nie zobaczy? A więc czy kierować się światłem czy wybrać drogę zwątpienia? Cierpienie Duszy Nie umiem określić ile to już lat, ludzie patrzą się na mnie bez żadnych uczuć. A ja chciałbym aby spostrzegli moje cierpienie, które ukrywam za ich kratami, czy moje cierpienie nic dla nich nie znaczy? . Przekopiowałem, podzieliłem na linijki i naprawiłem najbardziej rażące błędy.. A oto moje ostatnie poezje Siatkówka Siatkówka pięknym sportem jest Rywalizacja zabawą jest Siatkówkę kochają wszyscy Siatkówka jest rozrywką W szarym świecie naszego nędznego życia Kobiety Ah kobiety bez nich życie sensu nie ma Bez kobiet życie smętne jest Kobiety pocieszą , rozbawią Przytulą mężczyznę którego boli Lecz gdy stracimy piękne kobiety W tedy świat pogrąży się Aż po kres naszych dni Czarne słońce i żołnierze ruszający w bój Czarne słońce Rusza po niebie Drogę wskazuje Żołnierzom ruszającym w bój Oni ginąć chcą Aby chwała ich pana Dominowała nad światem Życiem gardzą Śmierci szukają A czarne słońce Czeka na ich dusze Smutkiem pisane Ze żalu smutek Ze smutku pustka Czemu tak jest Co się z radością dzieje Czy odchodzi czy znika Smutek duszę ogarnia Bo smutek odebrał mi chęć życia Dla tej której nie ma Jej już nie ma Śmierć ją dogoniła Mimo iż żyć chciała Nie pocieszy , nie podniesie na duchu Nie chce zapomnieć o jej uśmiechu Nie chce zapomnieć o jej pięknych włosach I oczach w słońce odziane Ale jęj nie ma a to smutek do mego serca sprowadza (Utwór napisany po śmierci przyjaciółki) Starość Starości uniknąć chciałem Jednak się nie dało Starość przeraża mnie To poczucie samotności Opuszczenie przez innych Najbardziej mnie przygnębia Chęć poznania kogoś sprowadza Kogoś tak starego jak ja Ale szansą jest młoda śmierć Umrzeć młodo cóż za niedorzeczność A jednak po broń chwytam A by śmierć niechybną sobie zadać? Ale myśl mi przyszła Iż starość to dar Dar którego nie wolno odrzucić Jeśli bym go odrzucił Pustka ogarnęła by moich bliskich Bo mimo iż stary to jednak Radość przynoszę rodzinie całej Od wnuków aż po dzieci moje Prawdziwy Mrok Prawdziwy mrok zniszczenia chce Bliskich nam odbiera Bo życie kruche i nietrwałe Kto przetrwa kto przeżyje O tym mrok zadecyduje Król zaświatów sądzić nas wtedy musi Umieramy niszczejemy Ciała nasze gniją Pokarmem się stają Nasze wierzenia niczym się stają Gdyż w tedy stajemy przed prawdziwym Bogiem Czy jest nim Jhwe czy też Budda Nikt tego nie wie Lecz gdy mrok prawdziwy Życie nam odbierze W tedy poznamy boga prawdziwego Wiecznego nad światem panującego RE: Poezja metalowa - Mirrond - 18-11-2009 No ciekawe, ciekawe... naprawdę ciekawe. Masz w sobie talent (pokaż pani od polskiego - może dostaniesz dwóję na koniec ) Za całokształt masz 7/10. RE: Poezja metalowa - Korzeń - 18-11-2009 Tytuł by się przydał, a także by ten wiersz był trochę dłuższy ; p RE: Poezja metalowa - Mroczne_Kalesony - 18-11-2009 Nie przepadam za wierszami nie rymowanymi i neoromantycznymi. nie myślałeś o pisaniu rymowanych wierszy? RE: Poezja metalowa - Alf - 18-11-2009 Nie rymowanie mi leży mi na duszy, ale romantycznego chyba coś wymyslę. RE: Poezja metalowa - Mroczne_Kalesony - 18-11-2009 wszystkie Twoje wiersze są romantyczne a to właśnie mnie nie leży. Ale to tylko moje zdanie. RE: Poezja metalowa - Alf - 21-11-2009 Nowa poezyjka . O aktualizacjach w twórczości informujemy tutaj, podając link do tematu, który aktualizujesz. Proszę, stosuj się do tego, bo następnym razem możesz zarobić warna. // Triss Ekhem i ile razy mogę mówić - wiersz, nie poezja --.-- // Mirrond RE: Poezja metalowa - Triss - 21-11-2009 Generalnie trzy ostatnie wiersze nie są złe, zawierają w miarę sensowne przemyślenia. Ładnie brzmią metaforyczne czarne slońca. Siatkówka mi się zupełnie nie podoba, nie obraź się, ale brzmi trochę na poziomie nauczania początkowego w szkole podstawowej, poza tym nienawidzę siatkówki, więc nieprawda, że siatkówkę kochają wszyscy, jak to ująłeś. Próbuj dalej RE: Poezja metalowa - RootsRat - 06-01-2010 Powiem szczerze - Twoje wiersze nie przemawiają do mnie w ogóle. Mimo, ze sam często używam powtórzeń w wierszach (jako ze potrafią ładnie zbudować atmosferę), to u Ciebie jest to zbyt nachalne i raczej psuje cały obraz. Poza tym używasz języka i konstrukcji zdań, które są czasem dobre dla poezji, ale - znowu - w nadmiarze po prostu nie ma to efektu. To tak jakby dodać do zupy szczypte chilli dla smaku i przypadkowo wsypać cały słoik RE: Poezja metalowa - haniel - 04-03-2011 Nie znam się na poezji, ale skoro mam coś napisać to piszę. Niektóre linijki są warte zapamiętania, ale ogólnie chyba silisz się na patos, co nie bardzo się udało. Dostrzegłem też parę literówek lub pomniejszych błędów. Jak mówiłem, to w ogóle nie moja działka, więc moim zdaniem się nie przejmuj RE: Poezja metalowa - Apocalypto - 04-03-2011 Niektóre wiersze są ciekawe, inne niestety już do mnie nie trafiają. W pierwszym wierszu mógłbyś zastąpić powtórzenie słowa "mrok". Gdybym miał wybierać najlepszy to byłby to "smutkiem pisane". |