+- Via Appia - Forum (https://www.via-appia.pl/forum)
+-- Dział: LIRYKA (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-LIRYKA)
+--- Dział: Poezja (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-Poezja)
+---- Dział: Poezja 2020 (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-Poezja-2020)
+---- Wątek: Słomkowy kapelusz (/Thread-S%C5%82omkowy-kapelusz)
Słomkowy kapelusz - Julia - 25-06-2020
Nad szerokim rondem zaczyna się niebo.
Nie utrzymam w dłoniach błękitnej wstążki,
wiatr wszystko porywa. Niech zabierze
zużyte akordy i zaległe słowa, które osiadły
na brzegu czerwieni, albo gdzieś obok.
Niekiedy błądzą jak kawałki starego czasu
z którymi muszę żyć, bo jeszcze dają ciepło.
Słońce odkleja kolejne warstwy skóry,
pewnie już ostatnie. Za chwilę wpłynie
do morza. W powietrzu wisi cień rozmowy,
nie chcę już o niczym myśleć.
RE: Słomkowy kapelusz - Maciek.J - 10-07-2020
bardzo na TAK Julio
RE: Słomkowy kapelusz - mirek13 - 20-07-2020
Ten obfity koment powyżej wiele mi wyjaśnił
Ciekawe co jest na tak.
Piszesz dobrze, są ciekawe metafory i ładnie płynie treść tylko...
Przeczytałem kilka wierszy. Wszystkie są w zasadzie jednakowe.
Jednakowa konstrukcja i sposób podania myśli.
Spodobać się może piąty czy dziesiąty wiersz, a później?
RE: Słomkowy kapelusz - Maciek.J - 20-07-2020
bardzo na TAK Julio
bo nie ma wierszy w zasadzie jednakowych
tylko temat może być podobny
piszesz bardzo pięknym poetyckim językiem
twoja poezja obudzi wrażliwe serce niejednego czytelnika
choć może będą i takie, które pozostaną zamknięte
później
z przyjemnością przeczytam kolejny twój wiersz
RE: Słomkowy kapelusz - mirek13 - 21-07-2020
A tu konstrukcje i forma są prawie identyczne.
Ale budzisz nam wrażliwe serduszko wspaniałego poety to super
RE: Słomkowy kapelusz - Julia - 21-07-2020
Powiem tak: to nie tylko mój grzech. Wielu poetów zmaga się z podobnym problemem ( ja tylko piszę wiersze). Łaskawi krytycy mówią, że są rozpoznawalni. Jednak dokładna analiza potwierdza podobne konstrukcje i sposób podania myśli. Są fani i są przeciwnicy. Podobnie w prozie. Przeczytałam 15 wspaniałych książek Murakamiego. W każdej rzeczywistość przefiltrowana jest w podobny sposób. Każdemu z nas, piszących, zdarzyło się, że czytelnik odkrył zupełnie nowe przesłanie, ponieważ startował z innego progu wrażliwości. Zmieniamy się codziennie: myśl, słowo, obraz - rozumienie. Zwłaszcza gdy znajdziemy się na pechowym zakręcie. Wiersz dedykuję dwóm panom M.
Pechowy zakręt
Po przejściu lawiny zapada cisza,
czysta jak górski lodowiec.
Cień coraz dłuższy.
Przypomina bezlistne drzewo,
z którego dawno odleciały ptaki.
Ich śpiew wciąż jeszcze słychać.
Nastała nowa rzeczywistość
przefiltrowana przez umysł.
Co dzień staję się innym człowiekiem.
Nie zaglądam do skrzynki pocztowej
RE: Słomkowy kapelusz - Maciek.J - 22-07-2020
(21-07-2020, 14:31)Julia napisał(a): Powiem tak: to nie tylko mój grzech. Wielu poetów zmaga się z podobnym problemem ( ja tylko piszę wiersze). Łaskawi krytycy mówią, że są rozpoznawalni. Jednak dokładna analiza potwierdza podobne konstrukcje i sposób podania myśli. Są fani i są przeciwnicy. Podobnie w prozie. Przeczytałam 15 wspaniałych książek Murakamiego. W każdej rzeczywistość przefiltrowana jest w podobny sposób. Każdemu z nas, piszących, zdarzyło się, że czytelnik odkrył zupełnie nowe przesłanie, ponieważ startował z innego progu wrażliwości. Zmieniamy się codziennie: myśl, słowo, obraz - rozumienie. Zwłaszcza gdy znajdziemy się na pechowym zakręcie. Wiersz dedykuję dwóm panom M.Miło mi,dziękuję za dedykację Julio
Pechowy zakręt
Po przejściu lawiny zapada cisza,
czysta jak górski lodowiec.
Cień coraz dłuższy.
Przypomina bezlistne drzewo,
z którego dawno odleciały ptaki.
Ich śpiew wciąż jeszcze słychać.
Nastała nowa rzeczywistość
przefiltrowana przez umysł.
Co dzień staję się innym człowiekiem.
Nie zaglądam do skrzynki pocztowej