(04-12-2018, 23:37)D.M. napisał(a): Ciąg dalszy.

Rozdział IV.

(...)Bardzo dużo, i to robiono z pomocą mikrodronów o wielkości muszki owocowej, zawierających kamery. Taki mikrodron był wypuszczany z uniwersalotu i latał po terenie, przekazując na ekran w uniwersalocie wszystko, co obserwuje jego kamera.

Cytat:Zaś po zakończeniu misji mikrodrona w danym miejscu uniwersalot zawisał dokładnie nad mikrodronem i mikrodron szybko wracał po linii pionowej przy wyłączonej kamerze; w najgorszym przypadku mógł go łyknąć jakiś ptak, ale wtedy to już nieistotne, bo misja się skończyła. Dla oglądania nowego miejsca (nawet na odległości zaledwie kilku kilometrów) już robiono kolejny przelot i wypuszczano kolejny mikrodron (może być i ten sam, jeśli przetrwa i zdąży się naładować).

Cytat:Ale z tej usługi zrezygnowano, bo mikrodrony z takimi detektorami były znacznie droższe, a wycieczka nie była znacznie ciekawsza, niż kiedy tej usługi nie ma.

Cytat:Klienci mieli więc długo czekać na początek oglądania rezerwatu i dlatego zdecydowali się w coś zagrać.

Cytat:Po pierwsze, nie było żadnej możliwości podpatrywania cudzych kamieni: okulary nie pokazywały ich oczek nawet w sytuacji, gdyby ktoś z graczy je odwrócił. Po drugie, były fizycznie niemożliwe ruchy sprzeczne z zasadami gry.

Cytat:Ten etap wycieczki był poświęcony zaznajomieniu z trybem życia niektórych gatunków zwierząt. Podróżnicy obserwowali wybrane fragmenty z życia codziennego tych zwierząt.

Cytat:Chyba program był celowo dobrany tak, by nie szokować turystów okrutnością zwierząt.

Cytat:Słowo "zupełnie" nie ma magicznych mocy łamiących zasady gramatyki

Cytat:A czemu by miały z tego zrezygnować?

Cytat:A potrafisz jakoś uzasadnić to przekonanie? Jakimi sposobami chciałbyś udoskonalać ludzie zachowania?

Cytat:pomijając wszechobecną inwigilację za pomocą monitoringu, bo to nie udoskonalanie zachowań tylko kontrola oparta na strachu przed konsekwencjami - pomimo rekordowej wykrywalności przestępstw w Japonii problem przestępczości nie zniknął

Cytat:Czy chcesz powiedzieć, że monitoring działa wszędzie? W domach dyplomatów, ministrów, w agencjach związanych z wojskiem etc.?
A jeśli robiłaby to agencja rządowa kontrolująca system, za zgodą rządu, bez wiedzy obywateli?

(07-03-2019, 12:26)D.M. napisał(a): A propos, czy wiesz, że w XIX stuleciu i wcześniej podróż do innego kraju z reguły nie wymagała wizy? No, jakaś kontrola przygraniczna była (nie wiem, w jakich czasach jak mocna); chyba zdarzały się też sytuacje, kiedy kogoś nie puszczano do jakiegoś kraju. Ale nie było tak, że dla wjazdu trzeba się ubiegać o jakieś zezwolenie.

(07-03-2019, 12:26)D.M. napisał(a):

Cytat:Czy chcesz powiedzieć, że monitoring działa wszędzie? W domach dyplomatów, ministrów, w agencjach związanych z wojskiem etc.?
A jeśli robiłaby to agencja rządowa kontrolująca system, za zgodą rządu, bez wiedzy obywateli?

Oczywiście, wszędzie. I agencje rządowe w XXII wieku nie były skłonne do jakiejś nieuczciwej działalności. Tym bardziej, że trudno mi wymyślić, po co to komuś byłoby potrzebne w takim świecie.

(07-03-2019, 12:26)D.M. napisał(a): I jeszcze taka sprawa. Wcześniej w tym wątku wspominałeś o filmie "Avatar". Nie oglądałem tego filmu. Twoja wzmianka o nim zachęciła mnie trochę zerknąć do Wikipedii, by się dowiedzieć, co przedstawia sobą ten film. Po pewnych wahaniach zdecydowałem, że, być może, kiedyś go obejrzę.  Bardzo rzadko oglądam filmy, ale czasem warto.

---

Cytat:Za żadne skarby nie chciałabym być kimś sławnym w świecie, gdzie mają coś takiego

Cytat:Dla mnie z punktu widzenia literackiego taka ilość powtórzeń wygląda po prostu bardzo źle. Chcesz przekazać pewną treść, ale uzyskanie pozytywnego odbioru wymaga odpowiedniego zapakowania tejże.

Cytat:znacząco / o wiele / bardziej ciekawa / po prostu nie była ciekawsza

Cytat:Trochę masło maślane z tego wyszło.

Cytat:Moim zdaniem to próba ominięcia tego, co jest najbardziej naturalne. Czy w XXII wieku ludzi izolowano od tematyki śmierci?

Cytat:Zgadza się. Wcześniej nie było technicznych możliwości. Jak widać państwa gdy tylko pojawiają się nowe możliwości ochoczo zwiększają kontrolę swoich obywateli

Cytat:Polecam, wysokobudżetowe hollywoodzkie widowisko z bardzo ciekawą koncepcją utopijnego, żyjącego w zgodzie z naturą społeczeństwa.

(08-03-2019, 14:43)D.M. napisał(a): No dobra, poprawiłem to miejsce tak: "Zaś po zakończeniu misji w danym miejscu uniwersalot zawisał dokładnie nad mikrodronem i ten malutki przyrząd szybko wracał po linii pionowej przy wyłączonej kamerze; w najgorszym przypadku mógł go łyknąć jakiś ptak, ale wtedy to już nieistotne, bo misja się skończyła. Dla oglądania nowego miejsca (nawet na odległości zaledwie kilku kilometrów) już robiono kolejny przelot i wypuszczano kolejny mikrodron (może być i ten sam, jeśli przetrwa i zdąży się naładować)."

Cytat:Co do propozycji dopisać "się" po "zdecydowali", to nie chcę, bo mam na myśli "zdecydowali" w znaczeniu "postanowili". Określenie "zdecydowali się" oznaczałoby, że oni mieli jakieś wątpliwości, czy robić to, i wreszcie postanowili zrobić. A "zdecydowali" bez "się" to określenie neutralne, tak samo, jak "postanowili". A być może, ono z jakiegoś powodu brzmi jakoś dziwnie? Jeśli tak, to proszę wyjaśnić.

Cytat:No, jednak zdanie "Podróżnicy obserwowali wybrane fragmenty z życia codziennego tych zwierząt." zawiera niektóre nowe informacje, których nie było w zdaniu "Ten etap wycieczki był poświęcony zaznajomieniu z trybem życia niektórych gatunków zwierząt."

Cytat:Jednak trochę mi się nie podoba, że Ziemia XXII wieku jest tam przedstawiona nieutopijnie.

Cytat:Tak z czystej ciekawości - wierzysz, że świat ludzi ma szansę kiedykolwiek stać się stu procentową utopią?

(09-03-2019, 15:25)D.M. napisał(a): Stuprocentową nie, ale będzie do tego się zbliżał i wreszcie dojdzie do stanu, który można uznać za utopijny, choć określenie "stuprocentowa" nie będzie idealnie pasowało do tej utopii.

(06-12-2018, 20:38)D.M. napisał(a): Rozdział X.

Jako zwierzęta doświadczalne Olek zamierzał wykorzystać owady wraz z pająkami, robakami itp. Zalety takiego wyboru są oczywiste: to zdecydowanie nie kręgowce, a dodatkowo mają bardzo małe rozmiary, co ułatwia zadanie z wielu punktów widzenia. Ale wszystko jedno potrzebny był także jakiś mniej-więcej obszerny teren, na którym dałoby się ukształtować zamknięty ekosystem; co najmniej kilka arów. Dlatego w następnym dniu po przyjeździe z Brukseli Olek zaczął szukać w Internecie informacji o wynajmowanych lub sprzedawanych działkach.

Dość szybko znalazł coś odpowiedniego takiego, co mu bardzo dobrze pasowało. W pewnym ogłoszeniu chodziło o wynajmowanie działki wraz z budynkiem parterowym w pewnej wsi położonej niedaleko Kielc; powierzchnia działki wynosiła 9 arów bez uwzględnienia powierzchni zajętej przez budynek. Właścicielem tej działki był pewny człowiek mający na imię Piotr Kamieński; człowiek o bardzo konserwatywnych zwyczajach. Jeszcze kilka lat temu mieszkał w tym budynku parterowym, chociaż wszyscy inni mieszkańcy tej wioski już dawno się przenieśli do bloków (w rozdziale I już wyjaśnialiśmy takie tendencje w społeczeństwie: starano się nie marnować miejsca, które mogłoby być przeznaczone na tereny zielone). Co więcej, na swojej działce Piotr uprawiał różne warzywa, co też było dość niezwykłą pasją: bardziej typowe dla rolnictwa były znacznie większe działki należące do profesjonalnych farmerów lub spółek farmerskich.

Jednak wreszcie przyszedł ten dzień, kiedy nawet Kamieński zdecydował się w końcu przesiedlić do bloku. Kupił mieszkanie w bloku koło swojej działki i wprowadził się tam, ale nie chciał od razu pozbywać się starego domu działki i budynku, bo nie był pewny, czy wytrzyma takie życie. No, kilka lat wytrzymał, tyle że wszystko jedno Jednocześnie nadal przez kilka lat opiekował się swoją działką; dalej uprawiał tam warzywa. I w pewnym dniu, żeby wreszcie w pełni odczuć, jak wygląda normalne życie, zdecydował się na dalsze zmiany. Bał się Sprzedawać działkę bał się, bo nie był pewien, czy nie zechce do niej wrócić; przy potrzebie sprzedać w razie potrzeby zawsze można było łatwo ją sprzedać (w takich przypadkach zwykle kupcem była kupowała działkę gmina), ale jeśli zechce wrócić, to zupełnie nie ma pewności, czy gwarancji, że da się kupić taką działkę, jaka mu odpowiadałaby. Dlatego Kamieński zdecydował spróbować wynająć tę działkę. Pozostałaby możliwość wrócić przy potrzebie, ale nie kusiłaby chęć znów coś tam robić, a jeszcze byłby dodatkowy dochód.  Tak pozostawił sobie możliwość powrotu, bez pokusy dalszego jej uprawiania a czynsz za wynajem byłby dodatkowym dochodem. (ogólnie zatrzęsienie w tekście powtórzeń "działki" i "budynku" )

Według Dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności, Olek Jaroszyński zainteresował się tym ogłoszeniem bardzo szybko po jego umieszczeniu. Po nawiązaniu kontaktu Olek wyjaśnił w przybliżeniu, po co mu potrzebna ta działka, i poprosił o zawarcie umowy na 2 lata. Kamieński byłby bardziej skłonny zawrzeć umowę bezterminową, żeby móc w razie czego przy potrzebie wrócić w dowolnym momencie, ale Olkowi zależało na gwarancji, że eksperymenty nie zostaną gwałtownie przerwane. Wreszcie obaj zgodzili się na to, co proponował Olek, ale pod warunkiem, że umowa będzie zawierała pisemną gwarancję, że Olek zatrudni Kamieńskiego jako swojego laboranta, jeżeli Kamieński wyrazi taką chęć. Tak To zapewniło Kamieńskiemu spokój było spokojniej, ale w rzeczywistości potem prawie nigdy praktycznie nie odwiedzał tej działki oraz zupełnie nigdy nie poprosił o zatrudnienie jako laboranta. Natomiast skutecznie się odzwyczajał od staromodnego trybu życia.

Kiedy umowa została ostatecznie załatwiona i Olek zaczął opiekować się działką, to w pierwszej kolejności wywiesił napisy na ogrodzeniu i na budynku: "PRYWATNE LABORATORIUM BIOLOGICZNE". Żeby nikt nie pomyślał, że w tym parterowym budynku ktoś po prostu mieszka, a więc marnuje miejsce. Budynek był podłączony do wszystkich zwykłych mediów, w tym do komunalnej sieci grzewczej centralnego ogrzewania obejmującego dużo budynków. Nie było więc trzeba jakoś specjalnie się przejmować obsługą tego budynku, oby tylko płacić za usługi mieszkaniowe. Nie trzeba było się o nic martwić. Wystarczyło tylko płacić rachunki. Był już koniec listopada, a główna praca miała się zacząć wiosną. Jednak były rzeczy, które można było załatwić wcześniej już teraz, i Olek od razu zaczął to robić.

Na początek Olek ustawił wzdłuż całego obwodu działki tak zwane odstraszacze lokalnie uniwersalne, tzn. takie, które odstraszają wszystkie te zwierzęta, które realnie można spotkać w województwie świętokrzyskim (z wyjątkiem ludzi). Działanie tych odstraszaczy obejmowało też pewną jakąś przestrzeń podziemną, tak że przypełznąć na działkę pod ziemią już praktycznie również nikt nie mógł. Pozostało zabezpieczyć działkę od góry, głównie od ptaków (przecież Olek nie mógł obejmować eksperymentami ptaków, bo to są kręgowce). W tym zakresie było dwie małe trudności.

Pierwsza trudność: znaleźć do czego przymocować te górne odstraszacze. Na początku Olek przypuszczał, że konieczne będzie instalowanie jakiejś siatki w kształcie dachu nad całą działką. Ale okazało się, że na działce rośnie tam dość dużo drzew, tak że liczba gałęzi jest wystarczająco duża, by wystarczyło przymocować do gałęzi odstraszacze, by obejmowały swoim zasięgiem powierzchnię nad całą działką. Tak Olek i zrobił: przymocował odstraszacze do górnych gałęzi drzew.

Druga mała trudność: jakoś poradzić sobie z ptakami, które, być może, mieszkają na drzewach tej działki. Nie wolno byłoby je ich wypędzić. Olek trochę rozważał różne opcje postępowania. Wszystkie one były możliwe do wykonania, ale nieco skomplikowałyby eksperyment. Ale, na szczęście, okazało się, że w momencie ustawiania odstraszaczy nie było tam takich stałych mieszkańców. Olek bardzo uważnie obejrzał drzewa, by niezawodnie w tym się o tym upewnić. Nie było tam też żadnych wiewiórek. A ewentualne myszy czy inne drobne ssaki, które mogłyby mieszkać pod ziemią, nie jedzą owadów, a więc nie zakłócają eksperymentu (co do jeży, to Olek też się upewnił, że ich tam nie ma; a szukać kotów czy psów nawet nie przychodziło mu na myśl, bo te zwierzęta w tej epoce nie bywały bezdomne, nie wspominając już o tym, że one były rzadkimi zwierzętami).

I więc, cała fauna, która miała się rozwinąć na działce wiosną, miała być odizolowana od innej fauny i miała się rozwinąć z tych istot, które zimowały tu teraz. Ponieważ odstraszacze działały w obie strony, to nie było też niebezpieczeństwa, że ktoś z przedstawicieli tej fauny porzuci działkę. I Olek miał eksperymentować w tym zamkniętym ekosystemie. Ale ta praca czekała go wiosną. A na razie, po kilku odwiedzeniach działki, w trakcie których zrobił wszystko wyżej opisane, Olek wrócił do zwykłego życia w domu. Tylko jeszcze, odwiedzając działkę po raz ostatni w tym roku, na wszelki wypadek zainstalował prywatny monitoring przy każdym z czterech boków działki.

(...) Ale Olek uważał, że spokojniej mu będzie spokojniejszy, jeżeli będzie miał własny szybki dostęp do tego wideo.

Jeździł na działkę i wracał z niej Olek regularnymi autobusami. To wydawało mu się lepsze, niż wynajmowanie samochodu lub roweru. To było też wygodniejsze, niż jeżdżenie pociągiem, bo autobus miał przystanek bardzo blisko od działki, a natomiast najbliższa stacja kolejowa znajdowała się na odległości trzech kilometrów, w innej miejscowości. Na razie Olek nie nocował w budynku przy działce, ale przypuszczał, że wiosną i latem będzie taka potrzeba.

W PE już dawno się ukształtowało tak, że od dawna posiedzenia plenarne odbywały się tylko dwa razy w roku w ciągu dość krótkich okresów, których było dwa rocznie: w październiku - listopadzie oraz w lutym - marcu. 

(...)
 A ponieważ wegetarianie często nie zgadzali się karmić swoje swoich zwierząt mięsem, to odpowiednio pojawiło się zapotrzebowanie na karmy wegetariańskie dla różnych konkretnych zwierząt gatunków i rozwinął się odpowiedni przemysł.

Z tych samych przyczyn powstał przemysł różnego rodzaju środków antykoncepcyjnych oddziałujących na szerokie zbiory gatunków zwierząt. Sęk w tym, że posiadacze zwierząt często nie chcieli, by ich zwierzęta się rozmnażały. W tym celu często stosowano sterylizację, ale dla takich drobnych zwierząt, jak owady, sterylizacja była zabiegiem bardzo skomplikowanym, drogim i niebezpiecznym. Dlatego zaczęto produkować substancje, które można było po prostu dodawać do jedzenia i które zapobiegały zapłodnieniu. Producenci takich substancji osiągnęli takie duże sukcesy, że istniały substancje wywołujące obniżenie (a nie zaprzestanie) płodności i stopień tego obniżenia można było precyzyjnie regulować z pomocą wielkości dawek. Niektórzy posiadacze zwierząt woleli właśnie tak regulować rozmnażanie, i Olkowi to również bardzo dobrze odpowiadało.

(13-03-2019, 12:52)D.M. napisał(a): 2. Proponujesz napisać: "posiedzenia plenarne odbywały się tylko dwa razy w roku". To nieprawda! Taka fraza oznaczałaby, że co rok było tylko dwa posiedzenia. Natomiast, jak napisałem, one się odbywały "w ciągu dość krótkich okresów, których było dwa rocznie".

(13-03-2019, 12:52)D.M. napisał(a):  Natomiast, jak napisałem, one się odbywały "w ciągu dość krótkich okresów, których było dwa rocznie".

Oczywiście Twoja wersja nie jest błędna, propozycja miała jedynie na celu "upłynnienie" tekstu

(04-12-2018, 23:37)D.M. napisał(a): Chowamy się od problemu zamiast spróbować pomóc.

Cytat:Czy zachowanie gatunków jest ważniejsze, niż szczęście istniejących zwierząt?

Cytat:Uciekamy od problemu, albo chowamy się przed problemem.

Cytat:Cały rozdział V jest bardzo zasobny w sformułowanie "jakieś/jakiś/jakiegoś". Według mnie to wskazuje na bardzo pobieżne zapoznanie się z tematem, który próbujesz opisać i gigantyczną asekurację.

Cytat:Ciężko było mi podejść poważnie do rozważań Ani, kiedy cały czas wplatała w swój wywód (z tego co zrozumiałam, mający zmienić losy świata), zwroty typu - A wreszcie, jakieś ostatnie dzikie zwierzęta można sprowadzić i do jakiegoś schroniska. Brzmi jak prowizorka, ale staram się pamiętać, że to, przynajmniej póki co, mało konkretne rozważania dziecka.

Cytat:Ciekawie, czy ma takie samo podejście w kwestii ludzi

(16-03-2019, 23:15)D.M. napisał(a): Nawet gdyby to mówiła osoba dorosła, czy w tej sytuacji ona, Twoim zdaniem, miałaby używać jakichś konkretniejszych technicznych opisów czy sztywniejszych fraz? Skąd się weźmie konkretność na tak wczesnym etapie omawiania problemu?

Cytat:Tak, czyli uważa, że szczęście istniejących ludzi jest ważniejsze, niż zachowanie ludzkiego gatunku. A skąd wątpliwości?

Cytat:To rozumowanie wydaje mi się przeczące biologicznemu zaprogramowaniu ludzi jako jednostek dążących do rozmnażania się.