+- Via Appia - Forum (https://www.via-appia.pl/forum)
+-- Dział: EPIKA (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-EPIKA)
+--- Dział: Miniatury Epickie (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-Miniatury-Epickie)
+---- Dział: Krótkie formy epickie (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-Kr%C3%B3tkie-formy-epickie)
+---- Wątek: Grudy (/Thread-Grudy)
Grudy - Julia - 03-05-2018
Janko, powiedziałaś: -Ta historia przypomina mi jedną ze szkolnych lektur: Oskar i pani Róża. Obyś tylko nigdy nie musiała towarzyszyć żadnemu z podopiecznych w takiej drodze.........I wtedy mój spokój uleciał, ponieważ zdałam sobie sprawę, że jest już za późno, że ktoś włączył automatycznego pilota i wszystko dzieje się zgodnie z instrukcją. A ja mogę tylko obserwować te kalekie ptaki i pilnować, aby się nie poraniły.
- Uważasz Julio, że nie warto nadawać wartości temu życiu, bo nic nie jest warte?
- Och, to nie tak. Każde życie jest słońcem, ale kiedy przebywam z Łukaszem pragnę go ratować i zmienić coś, czego przecież zmienić już nie można. Przyznam się, że z pewnym lękiem podchodzę do tego dużego 'chłopca'. Nie rozumiem jego świata i ciągle szukam dla siebie przestrzeni.
- Opowiedz o nim.
- Dobrze, chociaż to trudne...Pierwsza myśl, po spotkaniu z Łukaszem: dlaczego jest taki blady? Zobaczyłam twarz z zapadniętymi policzkami, bez mimiki, ale już za chwilę przekonałam się, że potrafi być władcą piorunów - zmiata z powierzchni wszystko co napotka po drodze. A kiedy dokona dzieła, układa się do odpoczynku. Najlepiej się czuje w pustym pomieszczeniu. Nie wiem jakiego cudu dokonały panie terapeutki, ponieważ słowo - nie wolno - bardzo powoli zaczyna nabierać właściwego znaczenia.
- Czy jeszcze coś można dla niego zrobić?
- Nie wiem Janko, tego nikt nie wie. Spostrzegłam, że dobro można szerzyć w prosty sposób, nie licząc na wielkie sukcesy, ale póki życia póty nadziei i przy tym zostańmy. _________________
Ps/Jestem wolontariuszką w Ośrodku dla upośledzonych i niepełnosprawnych.
RE: Grudy - Grain - 03-05-2018
Chyba automatycznego pilota - sprawdź.
.Pierwsza myśl, po spotkaniu z Łukaszem nim
- Nie wiem Janko, tego nikt nie wie, dobro można szerzyć w sposób prosty i piękny, nie licząc na wielkie sukcesy, ale póki życia póty nadziei i przy tym zostańmy. _
Może z bardziej skromnie i górnolotnie
- Nie wiem Janko, jak nikt nie wie, i nie liczy na wielkie sukcesy, ale póki życia, póty nadziei i przy tym zostańmy i z Łukaszem do końca.
RE: Grudy - Julia - 03-05-2018
(03-05-2018, 16:21)Grain napisał(a): Chyba automatycznego pilota - sprawdź.Grain - dziękuję za wnikliwe czytanie tekstu. Poprawiłam pilota. Łukasza zostawiłam, ponieważ poprzednie zdanie brzmiało: opowiedz o nim. Pomyślę o prostszej formie zakończenia
.Pierwsza myśl, po spotkaniu z Łukaszem nim
- Nie wiem Janko, tego nikt nie wie, dobro można szerzyć w sposób prosty i piękny, nie licząc na wielkie sukcesy, ale póki życia póty nadziei i przy tym zostańmy. _
Może z bardziej skromnie i górnolotnie
- Nie wiem Janko, jak nikt nie wie, i nie liczy na wielkie sukcesy, ale póki życia, póty nadziei i przy tym zostańmy i z Łukaszem do końca.
- duże dzięki.
RE: Grudy - Grain - 03-05-2018
A ja mam wiersz
pielgrzymka do prześlicznej wolontariuszki
w urządzonej z gustem sypialni
księżyc rozścielony
jeszcze są z deszczu
w drzwiach się kochają
RE: Grudy - Julia - 04-05-2018
(03-05-2018, 19:44)Grain napisał(a): A ja mam wiersz
pielgrzymka do prześlicznej wolontariuszki
w urządzonej z gustem sypialni
księżyc rozścielony
jeszcze są z deszczu
w drzwiach się kochają
Tym krótkim wierszem pozwalasz siebie zrozumieć
