+- Via Appia - Forum (https://www.via-appia.pl/forum)
+-- Dział: LIRYKA (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-LIRYKA)
+--- Dział: Poezja (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-Poezja)
+---- Dział: Poezja 2018 (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-Poezja-2018)
+---- Wątek: Somnambulipark (/Thread-Somnambulipark)
Somnambulipark - BJKlajza - 05-03-2018
gdzie idę tam droga powstaje z światła księżyca
innego nie zna i łapie w dłonie spadające okruchy
błyszczące jak rybie łuski gorące z piekła buchająca
lawa w ostatnim wagoniku w ostatniej koszuli
pustych oczu choć żywych rozbieganych kolejka
całkiem ostre zjazdy po równoważni ryzykowny
spacer lub ślizg na linie wieszając pranie ot tak
jakby cały świat był namiastką rozszczepienia
gdzie stąpam tam złota rzeka płynie źródlana żywa
sucha woda i srebrny pył niczym mgła pokrywa każdy
atom szczęścia każdy kwant niewiedzy plus minus
karuzelę spycham na bok jakąś niewyobrażalnie
wielką siłą podciągam się na drążku z cukrowej waty
i nagle lecę spadam w miękką przepaść pościeli
obudził mnie skasowany bilet szeroko otwartych oczu
RE: Somnambulipark - Grain - 05-03-2018
wszystko na co spojrzę jest pieśnią
wszystko czego się dotknę jest bólem
Ivo Andrić
Aleś pojechał.
Wszystko mi się podoba. Za wyjatkiem ostatniego wersu - do przeredagowania.
obudziłem się z szeroko otwartymi oczami
w życiu za skasowanymi biletami
jak wstęp za ważnymi biletami
chociaż racji raczej nie mam
RE: Somnambulipark - chmurnoryjny - 17-03-2018
(05-03-2018, 14:52)BJKlajza napisał(a): gdzie idę tam droga powstaje ze światła księżyca ------ bo tak wygląda, brzmi lepiej
innego nie zna i łapie w dłonie spadające okruchy
błyszczące jak rybie łuski gorące z piekła buchająca
lawa w ostatnim wagoniku w ostatniej koszuli
pustych oczu choć żywych rozbieganych kolejka-------------> tu by można skończyć strofowanko?
całkiem ostre zjazdy po równoważni ryzykowny--------a-------------> tu by można zacząć nowe strofowanko?
spacer lub ślizg na linie wieszając pranie ot tak
jakby cały świat był namiastką rozszczepienia
gdzie stąpam tam złota rzeka płynie źródlana żywa
sucha woda i srebrny pył niczym mgła pokrywa każdy
atom szczęścia każdy kwant niewiedzy plus minus
karuzelę spycham na bok jakąś niewyobrażalnie karuzelę jakąś spycham na bok niewyobrażalnie ---- chyba lepsze?
wielką siłą podciągam się na drążku z cukrowej waty
i nagle lecę spadam w miękką przepaść pościeli-------------> jakoś niby w klimacie, z sensem, ale... ciut wysilone. miękka przepaść pościeli"---ech, coś innego bym tu poszukał....?
obudził mnie skasowany bilet szeroko otwartych oczu
ogólnie nieźle, momentami cudeńka. mogę dać 4/5 choć wolałbym wyżej, bo niektóre miejsca aż o to się proszą
RE: Somnambulipark - chmurnoryjny - 17-03-2018
Hymn Somnambuliparku
a poza tym choć czuję odniesienie do'sołtparku", czy innej popularnej bestyjki "kóltowej i kultiowej", to z racji tego że nie łoglądałem i łoglądać mi się ie chce, innych ---- "odniesień" se szukam...
RE: Somnambulipark - BJKlajza - 18-03-2018
Pomyślę
Nie szukaj tych głupich odniesień
RE: Somnambulipark - Miranda Calle - 18-03-2018
Cały dowcip z Księżycem polega na tym, że on nie świeci, tylko odbija światło. Dlatego pierwszy wers bardzo mnie razi
Powrócę.
RE: Somnambulipark - Julia - 19-03-2018
Też mi się podoba. Jest klimat, porusza wyobraźnię. Ostra puenta, ale taki był zamysł autora.